સવિતા પોતાના ઘરને તાળું મારવાનું અને કુંચી પેટીમાં મૂકીને બહાર નીકળે છે. બાર વર્ષ જૂના ભૂતકાળની યાદો સાથે તે પચ્ચીસ-ત્રીસ બાળકોથી ઘેરાયેલી છે. જ્યારે તે ઘરમાં પ્રવેશે છે, ત્યારે બાળપણની યાદો અને તેના પરિવાર સાથેના સંબંધો તેને યાદ આવે છે. સવિતાના મનમાં ઘરના લોકો, પૂલિન, મનીષા અને વિક્રમ સામે ગુસ્સો આવે છે, પરંતુ તે પોતાની લાગણીઓને દબાવીને બહાર નીકળી જાય છે. આ દરમિયાન, એક પાંચ વર્ષનો ભાસ્કર તેની તરફ આકર્ષિત કરે છે, જે દરિયાના કિનારે રમતો છે. ભૂતકાળની يادો અને હાલની પરિસ્થિતિ વચ્ચેની ચિંતા તેને થાકે છે અને તે પથ્થર પર બેસી જાય છે. સવિતાના મનમાં જીવનને લઈને પ્રશ્નો ઉદભવે છે, પરંતુ ચંદ્રની શીતળતાએ તેને નવી આશા આપે છે. તે પોતાના હૃદયની શાંતિ માટે પ્રયત્ન કરે છે અને જીવનસંગ્રામ માટે મક્કમ નિર્ણય કરે છે. ઘર પહોંચતાં, તે બાળકોને જોઈને ખુશ થાય છે, જેમણે તેને માતાનો માન આપ્યો છે અને તેને 'વાત્સલ્ય નિવાસ' તરીકે ઓળખાવ્યું છે. આ રીતે, સવિતા પોતાના જીવનની નવી શરૂઆત માટે તૈયાર થાય છે, જ્યારે તે બાળકો સાથે જોડાય છે.

Hetal Chaudhari દ્વારા ગુજરાતી સામાજિક વાર્તાઓ

Writen by Hetal Chaudhari

Category સામાજિક વાર્તાઓ