એક નાનકડા ગામમાં પ્રભુદાસ, ગાયત્રી અને તેમના બે બાળકો રવિ અને રેખા રહેતા હતા. એક દિવસ, ભાઈ-બહેન વચ્ચે ઝગડો થયો, જેના કારણે રવિ પિતા પાસે રેખાની ફરિયાદ કરવા આવ્યો. પિતા પ્રભુદાસે રવિને સમજાવ્યું કે સજ્જનતાનો સ્વભાવ ક્યારેય છોડવો નહીં. તેમણે એક વાર્તા દ્વારા સમજાવ્યું કે એક મૂનિ એક વીંછીને બચાવવાનું પ્રયત્ન કરે છે, છતાં તે વીંછી તેને ડંખ મારતી રહે છે. મુનિના આ વર્તનથી, શિષ્યને સમજાયું કે જો બીજું કોઈ પોતાના સ્વભાવને બદલતું નથી, તો આપણે પણ આપણા સારા સ્વભાવને કેમ છોડવું જોઈએ? રવિને આ વાત સમજાઈ ગઈ અને તેણે રેખાને માફ કરી, જેના પછી ભાઈ-બહેન ફરીથી સાથે રમવા લાગ્યા. આ વાર્તા દ્વારા શીખવાનો અર્થ છે કે બાળકો વચ્ચેના મતભેદોને દૂર કરવા માટે પ્રેમ અને સમજણનો ઉપયોગ કરવો જોઈએ.

Bhavika દ્વારા ગુજરાતી તત્વજ્ઞાન

Writen by Bhavika

Category તત્વજ્ઞાન