આ કથાના ભાગમાં, પાત્રો અનેરીના રૂમમાં પહોંચે છે, જ્યાં તે પોતાના બેગમાંથી કેટલીક ફોટોગ્રાફ્સ બહાર કાઢે છે. મુખ્ય પાત્રને આ ફોટોગ્રાફ્સ જોઈને ઉત્સુકતા અનુભવાય છે, અને તે અંદરથી જાગૃત થાય છે. ફોટોગ્રાફ્સમાં મ્યુઝિયમના દસ્તાવેજો અને આદિવાસી કબીલાઓના ફોટા સામેલ છે, જે અગાઉ પણ જોઈ ગયા છે, પરંતુ આજે તે વધુ ગંભીરતાથી તપાસે છે. મુખ્ય પાત્રને આ ફોટોગ્રાફ્સમાં કંઈક ભયાનક મહત્ત્વ જણાય છે. તે વિચારે છે કે જો તે અને તેમના સાથીઓ એ રસ્તે આગળ વધે છે જેમ કે અન્ય લોકો ગયા હતા, તો તેઓ મૃત્યુના મુખમાં જાઓ છે. તે શંકા કરે છે કે ખજાનાની શોધમાં જઈને ઘણા લોકો મરણ પામ્યા છે, અને આ પાત્રને પોતાની સફરનો નિરર્થકતા અને જોખમ સમજાય છે. આ ફોટોગ્રાફ્સ, ખાસ કરીને આદિવાસીઓના, મુખ્ય પાત્રને તેમના દાદાના સંદેશા જેવી લાગણી આપે છે, જે તેમને કશુંક ખાસ કહેવા માંગતા હોય તેવું લાગે છે. તેઓ ઇન્દ્રગઢની લાઇબ્રેરીમાં પેલા ખોખાના ફોટા તપાસવા માટે ફોન કાઢે છે, જે અત્યારેની તણાવ અને ભયને વધુ વધારતું હોય છે.

Praveen Pithadiya દ્વારા ગુજરાતી ફિક્શન વાર્તા

Writen by Praveen Pithadiya

Category ફિક્શન વાર્તા