કૌશિકભાઈ, જે લોખંડના કારખાનાના માલીક હતા, એક ભવ્ય મહેલમાં રહેતા હતાં, પરંતુ તેમ છતાં તેઓની જીવનમાં એક ખોટ હતી. તેમની દીકરી નિશા, જે રાત્રે જન્મી હતી, જ્યારે બે વર્ષની હતી ત્યારે કૌશિકભાઈની પત્ની ધારા બીમારીમાં મૃત્યુ પામી ગઈ. કૌશિકભાઈએ બીજી લગ્ન કરવાની ઇચ્છા ન રાખી અને નિશાને એક આયા સાથે પાળવા લાગ્યા. નિશા પાંચ વર્ષની થઈ ત્યારે શાળામાં ભણવા લાગી, પરંતુ તે શાળામાં પછાત રહી. તે ખૂબ મહેનત કરતી છતાં તેને કઈ પણ યાદ ન રહેતું. નવી શાળામાં તેણે અપમાન સહન કર્યું અને મિત્ર પણ ન મળ્યા, જેના કારણે તે ઘેર આવીને રડતી રહી. કૌશિકભાઈના સ્નેહભર્યા હાથનો સ્પર્શ અને મર્શડીઝમાં શાળાએ જવાના સમયે, નિશાના જીવનમાં આનંદ નહીં હતો. તે ઘરમાં જરા પણ ખુશ ન હતી અને પોતાના પપ્પાના ખોલામાં જ એક શાંતિ શોધતી હતી. એક દિવસે શાળામાં શિક્ષકે નિશાને પ્રશ્ન પૂછ્યો, પરંતુ નિશા જવાબ નથી આપી શકી, જેનાથી તે ફરીથી અપમાનિત થઈ.

Vicky Trivedi દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા

Writen by Vicky Trivedi

Category વાર્તા