આ વાર્તામાં, એક પ્રસંગમાં મહેમાનોની પંગતમાં કઢી-ભાતની વ્યવસ્થા દરમિયાન, ચંપક શેઠ અને તેમના મિત્રોની વચ્ચે પારિવારિક અને સામાજિક ચર્ચાઓ ચાલી રહી છે. મહેમાનોને ખાવાની વ્યવસ્થા કરવામાં વ્યસ્ત રહીને, તેમણે દીકરીઓની શિક્ષણ અને સંસ્કાર પર ચર્ચા શરૂ કરી. ચંપક શેઠે તેમના મિત્રોને નાણાની મદદ અંગે વાત કરી, જેને ઊંડી સમજીને મહેમાનો તેમના સહયોગમાં રહેવા તૈયાર થયા. સુશીલાનું પરિવાર આ પ્રસંગમાં સામેલ છે, જ્યાં બાળકોની મોજમસ્તી અને પરિવારજનોની વચ્ચે હાસ્ય અને આનંદનો માહોલ છે. આ વાર્તામાં સંસ્કૃતિ, પરિવાર અને એકબીજાની મદદ કરવાની ભાવનાનો પ્રતિબિંબ જોવા મળે છે.
વેવિશાળ - 37
Zaverchand Meghani 
દ્વારા
ગુજરાતી વાર્તા
વર્ણન
તે પછી શાક-કઢીના સબડકા ભરતે ભરતે આઠ-દસ મહેમાનોની પંગતે પંદર મિનિટ દીકરીઓની કેળવણી અને કેળવાયેલા મુરતિયાની અછત ઉપર વિવેચન ચલાવ્યું, ને બાકીની દસેક મિનિટમાં કઢી-ભાતના સબડકાનાં અલ્પવિરામો મૂકતે મૂકતે, તેજપુર ગામની પાંજરાપોળમાં ચંપક શેઠ પાસેથી કેટલુંક નાણું કઢાવી શકાશે એની ચકાસણી ચાલુ રાખી. “તમે કહેશો તેમ! બે હજારના કાકા.” ચંપક શેઠના એ શબ્દોને ‘હે…ઈ ખ…રાં’ કહીને સૌએ ઓડકાર ખાતે ખાતે વધાવી લીધા. “હવે ખાઈને તું વહેલો ઉપર આવજે,” પીરસવા-કરવામાં રોકાયેલા નાનાભાઈને એટલું કહીને ચંપક શેઠ ઉપર ગયા. થોડી વારે બ્રાહ્મણ આવી પહોંચ્યો, ને ચોખા, કંકુ, નાડાછડી ઈત્યાદિ માગી ગયો. ગોળધાણાની થાળી પણ ઉપર ગઈ.
Novels
શનિવારની અધરાત હતી: પેઢીના માલનો સ્ટોક લેવાતો હતો: મોટા શેઠ ધૂંવાપૂંવા થતા હતા. પોતાની ગેરહાજરીનો લાભ લઈ રવિવારની રજા પાળવાનો નિયમ નાના શેઠે દાખલ કરી...