આ વાર્તામાં, એક નાનો શેઠ સેન્ટ્રલ સ્ટેશન પર આવે છે અને હોંશિયાર શોફર પાસે પોતાની બેગ લઈને બેસે છે. શોફર જ્યારે હમાલ માટે બોલે છે, ત્યારે નાનો શેઠ કહે છે કે તેને હમાલની જરૂર નથી. તે માત્ર બે ફાલતુ કપડાં સાથે બેગમાં આવે છે અને શોફરને જણાવે છે કે બેગ અને બિસ્તર પાછા લઈ જવામાં આવે. નાના શેઠના નાજુક શરીર અને દયાળુ વર્તનને જોઈને શોફરને દયા આવે છે. શેઠ મનોરંજક મુસાફરી કરે છે અને દરેક સ્ટેશન પર ઊતરીને ચા પીવે છે. તે સમયે, તે ગીત ગાતા રહે છે, જે પ્રેમ, હાસ્ય, અથવા વિરતા જેવી લાગણીઓ દર્શાવે છે, પરંતુ તેઓનું કરુણરસ કદી જણાય નથી. આ વાર્તા નાનો શેઠના મનોદશા અને મુસાફરીની અનુભૂતિઓને દર્શાવે છે, જે જીવનની મીઠી અને કરુણ ક્ષણોને લાગણીપૂર્વક વર્ણવતા છે.

Zaverchand Meghani દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા

Writen by Zaverchand Meghani

Category વાર્તા