આ કથામાં સુખલાલ, જે મુંબઈની એક નાની પોસ્ટ-ઓફિસમાં રજિસ્ટર કરવા આવ્યો છે, તેની વાત છે. તે લાંબા સમયથી ઊભો રહે છે પરંતુ ટપાલના કલાર્કનું ધ્યાન ખેંચવામાં સફળ નથી થઈ રહ્યો. કલાર્ક સુખલાલને કહે છે કે જો તે ઉતાવળમાં છે, તો ફરી આવો. સુખલાલ કહે છે કે તે પાછો જવા માટે સમય નથી મળતો, અને તેના બાપ માટે રૂ. 50નું રજિસ્ટર કરાવતું છે. છ મહિનાથી ઘર છોડીને આવ્યા હોવાથી તે એક રૂપિયો પણ ઘરે મોકલી શક્યો નથી, જે તેની લજ્જાનું કારણ બની રહ્યું છે. આ વાત તેના મનમાં ગહન ચિંતા અને દુઃખનું કારણ છે.
વેવિશાળ - 26
Zaverchand Meghani 
દ્વારા
ગુજરાતી વાર્તા
વર્ણન
મુંબઈની એક નાની પોસ્ટ-ઓફિસમાં રજિસ્ટર લેવાતાં હતાં. તે બારીએ હાથમાં એક પરબીડિયું લઈને ઊભેલા સુખલાલની પીઠ જ ફક્ત અંદર જનારને દેખાતી હતી. એ પીઠ તો હવે જોવા જેવી પણ થઈ હતી ખરી ને! એ પીઠ ધીરે ધીરે બાજઠનો ઘાટ ધારણ કરતી હતી. પીઠ પરના ડગલામાંથી કરચલીઓ રોજેરોજ રજા લેતી હતી. એ ઝાઝી વાર ઊભો રહ્યો. છતાં ટપાલનો કલાર્ક પોતાના ચોપડામાંથી માથું ઊંચું કરતો નહોતો.
Novels
શનિવારની અધરાત હતી: પેઢીના માલનો સ્ટોક લેવાતો હતો: મોટા શેઠ ધૂંવાપૂંવા થતા હતા. પોતાની ગેરહાજરીનો લાભ લઈ રવિવારની રજા પાળવાનો નિયમ નાના શેઠે દાખલ કરી...