આ વાર્તામાં સુશીલા એક બંગલીની વાતચીત સાંભળીને દુઃખી થાય છે, જેમાં ભાભુ અને સસરા દેશના હવામાન વિશે ચર્ચા કરે છે. ભાભુ કહે છે કે દેશ જવા માટે સારી જગ્યાએ જવું જોઈએ, પરંતુ સસરા મુંબઇને જ પસંદ કરે છે. સુશીલા, જે વિજયચંદ્રને પસંદ કરે છે, તે દિવસના પ્રભાતે તેની નજર ટાળીને બીજા ખંડમાં જતી જાય છે. વિજયચંદ્ર તેને નિહાળી રહ્યો છે અને આ સ્થિતિમાં સુશીલા શરમ અનુભવતી હોય છે. સમગ્ર વાર્તા માનસિક સંઘર્ષ અને લાગણીઓની અભિવ્યક્તિ કરે છે.
વેવિશાળ - 15
Zaverchand Meghani 
દ્વારા
ગુજરાતી વાર્તા
વર્ણન
બંગલીનો વાર્તાલાપ વધુ સાંભળવાની હિંમત હારી જઈને સુશીલા ત્યાંથી સરી ગઈ. એના કાને ભાભુ અને સસરા વચ્ચેની વાતચીતના શબ્દો પડ્યા: ભાભુ: થોડા દા’ડા એમને દેશનાં હવાપાણીમાં તેડી જાવ તો નહીં સારું? સસરા: હું તો એને પગે પડું છું, પણ એ નથી માનતો. કહે છે કે મરવાનું હશે તોય મુંબઈમાં જ મરીશ જીવવા સારુ દેશ નથી જોવો. ભાભુ: મરે શા સારુ બચાડા જીવ? સો વરસના થાયની! આ તો એમ કે મુંબઈનાં હવાપાણી મોળાં ખરાં ને!
Novels
શનિવારની અધરાત હતી: પેઢીના માલનો સ્ટોક લેવાતો હતો: મોટા શેઠ ધૂંવાપૂંવા થતા હતા. પોતાની ગેરહાજરીનો લાભ લઈ રવિવારની રજા પાળવાનો નિયમ નાના શેઠે દાખલ કરી...