આ વાર્તામાં, બુઢ્ઢા શહેરી લોકો દર રવિવારે કેદીઓને ઉપદેશ આપવા આવે છે. તેઓ પોતાની મહેનતના પેંડે મહિને થોડા પૈસા કમાય છે અને તેને ભક્તિ સાથે ભગવદ્ગીતા ખરીદે છે. કેદીઓ તેમને આદર કરે છે, પરંતુ તેઓની વિચારધારા અને જીવનશૈલીમાં કોઈ ફેરફાર નથી આવે. બુઢ્ઢાજી જાને છે કે તેમના ઉપદેશથી કેદીઓના દિલમાં કોઈ બદલાવ આવવો મુશ્કેલ છે, કારણ કે તેઓ વધુ મીઠા પડેલા ભાજી અને તેલ-મસાલા માટે લાલચી છે. કેદીઓના જીવનમાં ભોગવટાના અન્ય પ્રભાવ છે, જેના કારણે તેઓ ઉપદેશને નકારતા રહે છે. આ રીતે, બુઢ્ઢાજીનું સદ્બોધન માત્ર એક આકાર લેવું જણાય છે, જ્યારે કેદીઓ હજી પણ પોતાના જીવનમાં મૃગજળના પીછા કરે છે. આ વાર્તા માનવ સ્વભાવ અને જીવનની વાસ્તવિકતાઓને દર્શાવે છે, જ્યાં ઉપદેશ આપવાનો પ્રયાસ છતાં કોઇ પ્રભાવ નથી પડતો.

Zaverchand Meghani દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા

Writen by Zaverchand Meghani

Category વાર્તા