નાતો — AJAB NI GAJAB NI KAHANI ( WRITEN BY -RAJVEERSINH MAKAVANA)
ગુજરાતના સૌરાષ્ટ્ર વિસ્તારમાં આવેલા ખેરપુર ગામમાં બે મોટી કુટુંબો રહેતા — "દેવરાજી પરિવાર" અને "ચંદ્રકાંત પરિવાર". બંને કુટુંબો વચ્ચે લગભગ ૧૦૦ વર્ષ જૂનો નાતો હતો. એક સમયે એ નાતો મજબૂત દોરીની જેમ બાંધેલો હતો, પણ સમય સાથે એ દોરી ધીમે ધીમે ઢીલી પડતી ગઈ.
પરિચય: પાત્રો અને સંબંધો
દેવરાજી પરિવાર:
ધીરુભાઈ દેવરાજી – કુટુંબના વડીલ, ભીતરથી શાંત, પણ આંખો બધું કહે.
ભાવેશ (ધીરુભાઈનો દીકરો) – સમર્થ ખેડૂત અને વેપારી.
તનવી (ભાવેશની પત્ની) – ઘરની માયાળુ ભાભી.
યશ – ભાવેશનો મોટો દીકરો, શહેરી શિક્ષણ મેળવતો યુવક.
મનસી – ભાવેશની દીકરી, ગામના સ્કૂલે ભણાવે છે.
વિરલ – ધીરુભાઈનો નાનો દીકરો, ઘણો સમજદાર અને વ્યવસાયિક.
ચંદ્રકાંત પરિવાર:
7. ચંદ્રકાંતભાઈ – ગામના જાણીતા નેતા સમાન, મજુરો માટે હંમેશાં ઊભા.
8. જશવંત (તેમનો દીકરો) – સમજદારીથી ભરેલો, ભવિષ્ય માટે મોટી દ્રષ્ટિ ધરાવતો.
9. નયનાબેન – ચંદ્રકાંતની પત્ની, ઘરના આધાર સમાન.
10. રાજ – જશવંતનો દીકરો, યશનો ઘનિષ્ટ મિત્ર.
11. મેઘા – જશવંતની દીકરી, તેજસ્વી અને હોશિયાર.
12. હિતેષ – ચંદ્રકાંતનો નાનો દીકરો, ગામના દસ્તાવેજી કામકાજમાં જાણકાર.
અને પછી આવતા છે કેટલાક સહાયક પાત્રો:
13. દામોદરભાઈ – ગામના વડીલ અને જુના સમયના સાંકળ સમાન સંબંધો યાદ રાખનારા.
14. જગદીશ – ચા કેડીનો માલિક, ગામના સમાચારનો કેન્દ્ર.
15. નફીસા બેન – જે ગામના બાળકોને ભણાવે છે અને બંને પરિવારોની ઉદ્દગમ વાર્તા જાણે છે.
મિત્રતા: યશ અને રાજ
યશ અને રાજ એક શાળામાં ભણ્યા, સાથે ક્રિકેટ રમ્યા અને સાથે ભવિષ્યની યોજના બનાવી. બંનેએ વિચાર્યું કે ગામમાં મળીને ફાર્મિંગ અને ટેકનોલોજી જોડાવું – "એગ્રો ટેક ઇન્ડિયા" શરૂ કરવું.
યશ શહેરી ડિગ્રી સાથે પાછો ફર્યો અને રાજે પોતાના પિતા પાસેથી ખેતીના જુસ્સા સાથે નવી રીત શીખી. બંનેએ પોતપોતાના કુટુંબોની મંજૂરી લીધા વગર પ્રોજેક્ટ શરૂ કર્યો — અને સફળ થયા.
એગ્રો ટેક ઇન્ડિયા પહેલે પાંચ મહિનામાં જ ગામ અને આજુબાજુના વિસ્તારના ખેડૂતો માટે નવો પ્રકાશ બની.
ઈર્ષા અને જૂની ગાંઠો
પરંતુ સફળતા એવુ કંઈ નથી કે એ બધાં માટે ખુશી લાવે. જ્યારે ગામમાં લોકોએ યશ અને રાજની સાથમાં ઊજળી પ્રગતિ જોઈ, ત્યારે ઘણા જુના ઘાવ ફરી ખૂંટવા લાગ્યા.
વિરલ અને હિતેષ — બંને યુવાન પણ થોડા અલગ દૃષ્ટિ ધરાવતા. બંનેએ અનુભવ્યું કે તેમના ભાઈઓની જોડણીમાં તેઓ પાછળ રહી ગયા. વળી, જૂની બેસમઝી પણ યાદ આવી.
એક વાર દામોદરભાઈએ કહ્યું હતું:
"એક સમય હતો જયારે દેવરાજી ભાઈએ ચંદ્રકાંતના પિતાને જમીનમાંથી કાઢી નાખી હતી... એ પછી સંબંધો બહારથી ભલે સાફ લાગ્યા હોય, ભીતરથી કયારેય ભાંગ્યા ન હતા."
અંત: શાંતિ કે તોફાન?
એક બાજુ યશ અને રાજ લોકો માટે આશીર્વાદ બની રહ્યા હતા, તો બીજી બાજુ કેટલાક પાત્રો ઉકળાતા લાગ્યા. ગામમાં દૂષણ ફેલાવનાર શબ્દો ફરી ઊછળ્યા: "કેવી રીતે એમણે વગર કુટુંબની મંજુરી એ વાત શરૂ કરી? કઈ રીતે સૌની સામે ઉભા રહી ગયા?"
એને સાંભળીને ધીરુભાઈ અને ચંદ્રકાંતભાઈએ એકબીજાને નજરે જોયું – જૂની યાદો જેવા કે જીવંત થઇ ગઈ.
અંતે યશ અને રાજ એક દિવસ બધાંને બોલાવવાનું નક્કી કરે છે... એક જાહેરસભા જ્યાં તેઓ બધાંને કહેશે – અમે શા માટે મળીને આ વ્યવસાય શરૂ કર્યો, અને શું સારું લાવવાનો પ્રયાસ છે.
પછી શું થાય છે? PART -2 CONTINUE
© 2025 રાજવીરસિંહ મકવાણા. આ વાર્તા લેખકના મૌલિક કામનો ભાગ છે. લેખકની મંજૂરી વગર કોઈપણ પ્રયોગ, પ્રકાશન કે વિતરણ માન્ય નથી.
