એક ફકીર પોતાના મિત્રને મળવા માટે બહાર નીકળ્યો, ત્યાં તેણે પોતાના બાળપણના મિત્રને મળ્યો. તેના મિત્રના કપડાં ગંદા હતા, તેથી ફકીરે પોતાના મૌલિક અને મૂલ્યવાન કપડાં તેને આપ્યા. જ્યારે મિત્ર એ કપડાં પહેરે ત્યારે તે સમ્રાટ જેવા દેખાવા લાગ્યો, જેનાથી ફકીરમાં ઈર્ષા થઈ. ફકીરે વિચાર્યું કે હવે જે વ્યક્તિ સાથે મળવા જઈ રહ્યો છે, તે તેના પર ધ્યાન નહીં આપે. ફકીર મનમાં આ વિચારોને સમાધાન કરવા માટે પ્રયત્ન કરે છે, પરંતુ તે પોતાના વિશ્વાસને જાળવી રાખી શકતો નથી. તેમણે પોતાના મિત્રની ઓળખ કરાવતા કહ્યું કે કપડાં તેના છે, પરંતુ આ વાત સાથે તેમને શરમ લાગે છે અને તેઓ માફી માંગે છે. પછી તેઓ બીજાં મિત્રના ઘરે જતાં, ફકીરે决定 કર્યો કે તે કપડાં વિશે ન બોલે. પરંતુ મનમાં આ વિચાર ઘૂમતા રહે છે. ફકીર બીજા મિત્રને ઓળખાપણું આપતાં કહે છે કે કપડાં તેના નથી, પરંતુ આ વાત કહેવામાં તેમને ફરીથી મુશ્કેલી અનુભવે છે. અંતે, ફકીર માનસિક સંઘર્ષમાં રહે છે અને પોતાના વર્તન માટે માફી માગે છે, પરંતુ તેમના મિત્રએ કહે છે કે તે હવે સાથે નહીં આવતા. આ વાર્તા માનસિક સંઘર્ષ અને ઈર્ષા પર આધારિત છે, જે વ્યક્તિત્વ અને અંદરની લાગણીઓની ટકરાવ દર્શાવે છે.

vanrajsinh zala દ્વારા ગુજરાતી આધ્યાત્મિક વાર્તાઓ

Writen by vanrajsinh zala

Category આધ્યાત્મિક વાર્તાઓ