આ વાર્તામાં ઓશોએ પ્રેમ અને પ્રાર્થના વચ્ચેના સંબંધ અને તેમના રૂપને સમજાવ્યું છે. તેઓ કહે છે કે પ્રેમ અને પ્રાર્થના વચ્ચેનો તફાવત અશુદ્ધ અને શુદ્ધ સોનામાં છે, પરંતુ બંનેનું મૂળ એક જ છે. ઓશો કહે છે કે જો પ્રેમ પાપ છે, તો પુણ્ય શક્ય નથી, કારણ કે પુણ્યનો સાર પ્રેમમાં જ છે. તેઓ પ્રેમને પુણ્ય તરીકે ઓળખાવે છે અને કહે છે કે પ્રેમ એક ઊંચી અનુભૂતિ છે, જે પરમાત્મા સાથે જોડાય છે. ઓશો એ પણ જણાવ્યું છે કે જે લોકો પ્રેમને પાપ માનતા હોય છે, તેઓ માત્ર પોતાની સમજ અને અનુભવોના આધારે એવું કહે છે. તેઓ પ્રેમને લલચામણો શબ્દ માનતા નથી, પરંતુ તેને એક અદભૂત અને અલૌકિક અનુભૂતિ તરીકે ઓળખાવે છે. ઓશો પુનર્જન્મ વિશે પણ ચર્ચા કરે છે, પરંતુ આ ભાગમાં વધુ વિગતો નથી આપવામાં આવી. સુત્રરૂપે, ઓશો પ્રેમને પાપ નહીં, પરંતુ જીવનની સૌથી ઊંચી અને પવિત્ર અનુભૂતિ તરીકે રજૂ કરે છે.

Vijay Trambadia દ્વારા ગુજરાતી મેગેઝિન

Writen by Vijay Trambadia

Category મેગેઝિન