કથામાં લેખક અને તેમના ભાઈએ ગાંધીનગરની ચોપાટી પર જવા અને કટક બટક કરવા માટે ગયા હતા. ત્યાં એક હસમુખો વેઈટર હતો, જે ખૂબ જ ઉત્સાહી અને નિર્દોષ હતો. તેમણે વેઈટરની સેવા અને નિષ્ઠાની પ્રશંસા કરી, તેમજ તેની વાતચીતમાં આનંદ માણ્યો. વેઈટર સાથેની સંવાદના અંતે, લેખકને લાગ્યું કે તે પોતાને સંતુષ્ટ અને ખુશ માને છે, ચાહે તે એક સામાન્ય વેઈટર હોય. લેખક આ વિચાર કરે છે કે કેવી રીતે લોકો મશીનના રૂપમાં જીવતા હોય છે, કદી ખુશ નથી રહેતા અને પોતાના જીવનમાં的不满 અને ફરિયાદો કરે છે. મોટાભાગે, લોકો ભગવાન પાસે શું નથી મળતું તેની ફરિયાદ કરતા રહે છે, તેમ છતાં તેઓએ જે પ્રાપ્ત કર્યું છે તેની નોંધ લેતા નથી. આ કથામાં જીવનમાં સંતોષ અને ખુશી પામવાનું મહત્વ દર્શાવવામાં આવ્યું છે, અને તે માનવ સ્વભાવની અસંતોષની ભાવના વિશે ચર્ચા કરે છે. લોકોની માંગણીઓ ક્યારેય પૂરી થતી નથી, અને આથી તેઓ સતત દુ:ખી રહે છે, જે જીવનમાં આનંદને અવરોધિત કરે છે.
સુખ ના સરનામાં નો હોય સાહેબ!
Ankit Soni દ્વારા ગુજરાતી તત્વજ્ઞાન
વર્ણન
આજની હાડમારી વાળી પૂર્ણપણે વ્યસ્ત જિંદગી માં માણસ ની લાલસા,લોભ,સ્વાર્થવૃત્તિ,ઈર્ષાવૃત્તિ,વગેરે જેવા દુર્ગુણો ને કારણે તે હંમેશા દુ:ખી રહેતો હોય છે.તેને બસ કોઈ વાત નો સંતોષ હોતો જ નથી,માત્ર ને માત્ર બસ હરીફાઈ હરીફાઈ ને હરીફાઈ.આ બધા વચ્ચે ક્યારેક તે પોતાનું અસ્તિત્વ ભૂલી બેસતો હોય છે. થોડા દીવસો પહેલા મને ગાંધીનગર ની એક સામાન્ય હોટલ ના સામાન્ય વેઈટર નું નિર્મળ વ્યક્તિત્વ જોઈ ને આ વિષય પર લખવાની પ્રેરણા મળી હતી.જે સત્ય ઘટના પર આધારિત છે.
