આ વાર્તામાં ગુરુ વિશ્વાત્મા પોતાના શિષ્યોને કુદરતના નિયમો અને જીવનના તત્વો વિશે સમજાવે છે. તેઓ કહે છે કે કુદરતમાં તેજ અને અંધકારનો ક્રમ છે, જે સૂર્ય અને રાત્રિના પ્રતિકો તરીકે જોવા મળે છે. પુરુરવા, એક આગવા અને વિચારશીલ શિષ્ય, ગુરુને પૂછે છે કે સૂર્યના પ્રકાશમાં મન શાંતિ અનુભવે છે, પરંતુ રાત્રિના અંધકારમાં માનસિક વ્યથાઓ કેમ થાય છે. ગુરુ પુરુરવાના પ્રશ્નનો ઉત્તર નથી આપી શકતા, પરંતુ તેઓ માનતા છે કે દરેક ઘટનાનો કોઈ કારણ હોય છે. ગુરુની વાણીના થકી પુરુરવા અને અન્ય શિષ્યોએ જ્ઞાનને સમજવા માટે પ્રયત્ન કરવો શરૂ કરવાનું છે. આ દરમિયાન, ભાર્ગવ ગુરુના પક્ષપાત વિશે ગુસ્સે થાય છે, જે પરિસ્થિતિને તણાવ આપે છે. કથાના અંતે, સમય પસાર થાય છે અને ગુરુ અને પુરુરવા ઘણા રહસ્યો શોધી લે છે, પરંતુ તેઓ રાત્રિના અંધકારને દૂર કરવા માટે સફળ નથી થયા. આ વાર્તા મનન, જ્ઞાન અને કુદરત સાથેના માનવ સંબંધની અન્વેષણ કરે છે.

Vrajesh Shashikant Dave દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા

Writen by Vrajesh Shashikant Dave

Category વાર્તા