આ વાર્તામાં પ્રેમ અને વિખૂટાનું દર્શન કરવામાં આવ્યું છે. કવિને પોતાની લાગણીઓ વ્યક્ત કરવામાં મુશ્કેલી પડી રહી છે. તે પ્રેમી અને પ્રિયાની વચ્ચેના અંતર અને ભેદભાવને દર્શાવે છે, જ્યાં પ્રિયાને ચાંદની, ગુલાબ અને નદીઓ જેવી સુંદરતાઓ સાથે સરખાવવામાં આવે છે, જ્યારે લેખક પોતાને એક સામાન્ય વ્યક્તિ તરીકે માને છે. લેખકનું મન થાય છે કે તેની લાગણીઓ અને સંવેદનાઓને વ્યક્ત કરવું મુશ્કેલ છે, કારણ કે તે પ્રેમમાં છે અને તેની લાગણીઓને યોગ્ય રીતે વ્યક્ત કરી શકતો નથી. તે જાણે છે કે તે પ્રિયાને પોતાની લાગણીઓ જણાવવા માટે ઘણા પ્રયત્નો કરે છે, પરંતુ હંમેશા સફળ નથી થઈ શકતો. આ કવિતા પ્રેમની સંકટમાં એક અંતિમ સંદેશા આપે છે કે પ્રેમમાં જિંદગીના અનેક અનુભવોને સહન કરીને, તે પ્રેમને જીવનમાં આગળ વધારવા માટે સજ્જ છે, પરંતુ ભવિષ્યમાં કશુંક બદલાશે.
આવી નહિ શકું.
Er.Bhargav Joshi અડિયલ 
દ્વારા
ગુજરાતી કવિતાઓ
વર્ણન
કેમ કરી આવું ??તું ચાંદની આ પૂનમ કેરી અને,હું રહ્યો અમાસનો ખરતો તારો;તારા અને મારા મિલન તણાં,સપના આંખો ને ફરી કેમ બતાવું??તું બગીચા કેરા ગુલાબની પાંખડી,હું રહ્યો એક અલી મધુવન તણો; તારા ને મારા અજોડા ની વાતો,કેમ કરી પ્રણય માટે દિલ સમજાવુ ??તું રહી રાધિકા એ વૃંદાવન ની,હું રહ્યો સાવ અભણ ગોવાળીયો;તારા ને મારા આ પ્રેમ મિલન ની,કેમ કરી ને એક દુનિયા સજાવું ??તું રહી એક અલ્લડ મીઠી સરિતા,ને હું રહ્યો મહેરામણ સાવ ખારો;તારા એ મીઠા પાણી ને પામવા,ઉદરને મોટું હું કેમ કરી બનાવું?? તું છે એક સાવ ચંચળ ઝરણું,હું રહ્યો અજડ ને અક્કડ મેરુ;મારા આ