કથા "વૃધ્ધ આંખો"માં એક આધેડ બાઈ એક છોકરાને પૂછે છે કે તે કોનો છે. છોકરો જવાબ આપે છે કે તે મોટાબાના બાપનો છે. મોટાબા છોકરાને ધૂળ ઉડાડવાની વાત કરે છે અને છોકરો તેના જવાબમાં કહે છે કે ધૂળ કોઈની માતા નથી. કથા આગળ વધે છે, જ્યાં છોકરો પોતાના પરિવાર અને ગામડાના લોકો વિશે વાત કરે છે, જે તેના બાપના ગુણો અંગે ચર્ચા કરે છે. છોકરો અને મોટાબા વચ્ચેની વાતચીતમાં, મોટાબા છોકરાને તેના શિક્ષણ માટે પ્રેરણા આપે છે, અને છોકરો મોટાબાની યાદમાં છે. કથાના અંતમાં, એક સૈનિક ભારતમાતા માટે પોતાના પ્રેમ અને સમર્પણની ભાવના વ્યક્ત કરે છે, અને દેશની મહાનતાના વિશે વિચારે છે, જેમાં રામ અને કૃષ્ણના સમયની શોધનો ઉલ્લેખ થાય છે. કથા ભારતમાં વિદેશી પ્રભાવ, યોગ અને સંસ્કૃતિના વિષયોમાં ચર્ચા કરે છે, જેમાં ભારતીય સંસ્કૃતિના મૂલ્યો અને પરંપરાઓની મહત્વતા રજૂ કરવામાં આવે છે.
વૃધ્ધ આંખો
VANDE MATARAM 
દ્વારા
ગુજરાતી સામાજિક વાર્તાઓ
વર્ણન
વૃધ્ધ આંખો એક આધેડ બાઈ બોલી. એ છોકરા.... કોનો છોકરો છો.? છોકરો બોલ્યો "મોટાબા મારા બાપનો." નવરીનો સામે બોલે. ના, મોટાબા હું તો આમ આડું જોઈને બોલ્યો. તારીમાને... ધૂળ ઉડાડે છે.તારીમાં આંખમાં ઉડશે.એમ મોટાબા બોલ્યા. છોકરો અપલણનો...બોલ્યો હે માં! ધુળ કોઈની માં હોય? મોટાબા બોલ્યા "ઇ એમજ કેવાય" છોકરા તોફાન કરે ત્યારે.. તારો બાપ વાડીએ વયો ગ્યો(જતો રહયો) છોકરો બોલ્યો હા,મોટાબા... પણ તમે તો હમણાં મારા બાપનું નામ પૂછતાં તા ને હવે કયો મારો બાપ........? નવરીનો...7મી ચોપડી ભણે.. પણ બોલતા કેવું આવડે...!!! છોકરો બોલ્યો મોટાબા બોલવું એમાં શુ? મોઢું ખોલીએ એટલે બોલાય.... મોટાબા મારી બા (મમ્મી)બોલાવે કહી એ જતો રહ્યો.