આ વાર્તામાં autoria પુનરાવર્તિત રીતે દર્શાવે છે કે નવા વર્ષના તહેવારો, જેમ કે દિવાળી, અવસર પર લોકો એકબીજાને શુભેચ્છા મેસેજ અને કોલ કરવા માં વ્યસ્ત રહે છે, પરંતુ આ બધું એક ફોર્માલિટી બની ગયું છે. લોકો વધુને વધુ દંભી અને આર્ટિફિશીયલ લાગણીઓમાં ફસાઈ રહ્યા છે. તેઓ એકબીજાને પ્રેમ આપવાને બદલે સંબંધોને જાળવવા માટે મેસેજ અને કોલ કરે છે, જેનાથી સંબંધોનો વૈશ્વિક અર્થ ગુમાવવાનો ખતરો છે. લેખક આ દાવો કરે છે કે, સ્નેહી એવા લોકો છે, જેઓને મળવાનું મન થાય છે, પરંતુ આજના સમયના મેસેજ અને કોલમાં મહત્વની લાગણીઓ ગુમ થઈ ગઈ છે. લોકો સોશિયલ મીડિયામાં ઘણા મિત્રો હોવા છતાં, તે એકલતા અનુભવતા હોય છે. અંતે, લેખક આ દંભી સમાજની ચિંતા કરે છે, જ્યાં સાચા પ્રેમની જગ્યાએ છેતરામણી વધારે છે, અને તે કહે છે કે આપણી શુભેચ્છાઓમાં પ્રેમના તત્વનું લોપ થઈ ગયું છે.
ફોર્માલીટી પાછળ ની રીયાલીટી
Dr Jay vashi 
દ્વારા
ગુજરાતી પ્રેરક કથા
વર્ણન
દિવાળી પૂરી થઈ.નવું વર્ષ બેસી ગયું. એમ કહીએ કે એક દિવસ માં જૂનું થઈ ગયું. ભાઇબીજ પણ પૂરી થઈ.લાભ પાંચમ પણ ગઇ.હવે બધાં પાછા કામે વળગી પડવાનાં. નવું વર્ષ પછી નું જો કોઈ પહેલું કામ હોય તો એ મોબાઈલ માંથી શુભેચ્છા નાં મેસેજ ડિલીટ મારવાનું. આપણું પણ ખરું છે ! નવાં વર્ષ પહેલાં ઘર સાફ કરવાનું ને નવાં વર્ષ પછી મોબાઈલ ! આ બધાની વચ્ચે આપણે ક્યારેય પણ આપણું મન અને મગજ સાફ કરવાની કોશિશ જ નથી કરી. આપણે દિવસે દિવસે એક ફોર્માલીટી ની દુનિયા તરફ ધકેલાઇ જઈ રહ્યા છીએ.જયાં માત્ર ને માત્ર નકરો દંભ જ