આ આર્ટીકલમાં ફિલ્મ થિયેટરોની બાલ્કની અને તેના પ્રાથમિકતાના વિષયમાં ચર્ચા કરવામાં આવી છે. લેખક જણાવે છે કે કેવી રીતે બાલ્કનીની ટીકીટ મોંઘી ગણાતી અને તે લોકો માટે વિશેષ માનવાતી, જ્યારે અપર અને લોઅર ક્લાસની ટીકીટ સસ્તી હતી. બાલ્કની જમીનથી ઊંચી હતી, અને ત્યાં જવા માટે સીડી ચડવાની જરૂર પડતી, જ્યારે નીચેની ક્લાસમાં પ્રવેશ સરળ હતો. આ ઉપરાંત, બાલ્કનીમાં VIP બોક્સ પણ હતા. લેખક નોંધે છે કે બાલ્કનીની ટીકીટના ભાવમાં વધારો થયો, અને તે સમયે મિડલ ક્લાસ પરિવાર માટે આ ટીકીટ ખરીદવાની તક ખૂબ મોંઘી હતી. અપર અને લોઅર ક્લાસમાં લોકો બેસવું પસંદ નહોતું કરતા, કારણ કે ત્યાં મનચલાઓની સંખ્યા વધુ હતી, જે સીટ ન મળવાથી મારામારી કરવાનો પણ પ્રયાસ કરતા. આખરે, લેખક ઉલ્લેખ કરે છે કે આ ક્લાસના દર્શકોની વર્તન અને ફિલ્મ જોવાની પદ્ધતિઓમાં નોંધપાત્ર ભેદ હતો.
જ્યારે ફિલ્મો જોવી પણ એક ઉત્સવ હતો! – ૨
Siddharth Chhaya 
દ્વારા
ગુજરાતી માનવ વિજ્ઞાન
વર્ણન
આ આર્ટીકલના પહેલા ભાગમાં આપણે જોયું હતું કે એક સમયમાં જ્યારે નવી ફિલ્મ આવવાની હોય ત્યારે લોકોમાં કેવો ઉત્સાહ રહેતો. ફિલ્મના પોસ્ટર્સ સહીત છાપાંઓમાં આવતી જાહેરાતો જોવાનો પણ લોકો આનંદ માણતા અને તે પણ ફિલ્મ જોયા અગાઉ. ગત આર્ટીકલમાં આપણે રોકાયા હતા બાલ્કની પર અને મેં વાયદો કર્યો હતો કે બીજા હપ્તામાં આપણે બાલ્કની એટલે શું તે જણાવીશ. તો આજે જાણીએ કે એ સમયના થિયેટરોમાં ‘બેઠક વ્યવસ્થા’ કેવી હતી. આજે આપણે મલ્ટીપ્લેક્સમાં જ્યારે ફિલ્મ જોવા જઈએ છીએ ત્યારે જો તમે કોઈ બુકિંગ એપ પર તમારી ટીકીટ બુક કરતા હશો તો તમને ખ્યાલ છે કે તમને એક જ થિયેટરના ત્રણ જુદાજુદા