સુરદુલ અને સત્યજીત રાજ પરિવાર દ્વારા મોકલાવેલ મખમલી કપડામાં શોભતા હતા. સુરદુલ લાલ અને સત્યજીત આસમાની કલરના કપડા પહેર્યા હતા. તેઓ એક શાહ સોદાગર જેવી બગીમાં બેઠા હતા. સત્યજીતે પોતાના કપડામાં એવી સિલાઈ પસંદ કરી હતી કે તેની વિશાળ ભુજાઓ ખુલ્લી દેખાય. આ કર્ણિકાને મોહાંધ કરવા માટેનું હતું, પરંતુ તેણે શિવના ચિહ્ન પર મખમલી રૂમાલ બાંધવાનું ભૂલ્યું ન હતું. જ્યાં તેઓ ગયા, ત્યાં દેહ વેપારમાં જોડાયેલી યુવતીઓ ફરતી હતી. આ સ્થાન નરી પાપની દુનિયા માનવામાં આવતી હતી. સત્યજીતે રસ્તામાં ઉભેલી યુવતીઓની નજરો નોધી, પરંતુ તેઓને લાલચી નજરથી જોતા જોવા મળ્યા નહીં. તેઓ બગીને એક નાનકડા મેદાનમાં રોકી અને ઘોડાઓને છોડી દીધા. જ્યારે તેઓ કર્ણિકાના કોઠા તરફ આગળ વધ્યા, ત્યારે સંગીત, સીટીઓ અને અન્ય અવાજો વધુ તેજ થતા ગયા. કોઠાના દરવાજા પર સંત્રીઓની સુરક્ષા હતી, અને એક ઓળખાતા ચહેરા દ્વારા સત્યજીતને આભાસ થયો. સત્યજીતે રાજ પરિવારને નફરત હોવાની વાત કરી, જ્યારે સુરદુલએ વધુ મહત્વના મુદ્દા તરફ ધ્યાન અપાયું કે આજના દિવસમાં અનેક ઘરોને ઉજાડવામાં આવ્યા હતા.

Vicky Trivedi દ્વારા ગુજરાતી ફિક્શન વાર્તા

Writen by Vicky Trivedi

Category ફિક્શન વાર્તા