મુંબઈના બોરીવલ્લી સ્ટેશન પર મૃગધા શાહ, જે પચાસ વર્ષની છે, રાત્રીના ૯:૫૫ વાગ્યે ટ્રેનની રાહ જોઈ રહી છે. તે પોતાની સુંદર સાડી અને સુંદરતા સાથે દેખાય છે, જે તેના ઉંમરના વિરોધમાં છે. તે ટ્રેનના આવવાની જાહેરાત સાંભળે છે અને આસપાસના લોકોને અવલોકન કરતી રહી છે, કારણ કે તે લેખક છે. જ્યારે ટ્રેન આવે છે, મૃગધા પોતાના ડબ્બામાં બેસી જાય છે. તે આજે મળેલા એવોર્ડ વિશે વિચારે છે, જ્યારે તેની નજર સામેની સીટ પર સુતા પુરૂષના હાથમાં એક ચાંદીની વીંટી દેખાય છે. આ વીંટી પર "PM" લખેલો છે, જે તેને ચોંકાવે છે. જ્યારે તે વધુ ધ્યાનથી જુએ છે, ત્યારે તે પુરૂષનો ચહેરો જોઇને આશ્ચર્યમાં પડી જાય છે, કારણ કે તે ઓળખી લે છે કે તે પરાગ સોની છે. મૃગધાની આંખોમાં નફરત અને ગુસ્સો આવી જાય છે, કારણ કે તે આ વ્યક્તિને ઓળખી ગઈ છે.
મૃગધા - પરાગ
અજ્ઞાની દ્વારા ગુજરાતી પ્રેમ કથાઓ
વર્ણન
મુંબઈનું બોરીવલ્લી સ્ટેશન - ઘડીયાળમાં રાત્રીના ૯:૫૫ વાગ્યાં છે. પ્લેટફોર્મ નંબર ૪ ઉપરના રેલવે પુલ પરથી પચાસ વર્ષની વયે પહોંચેલી મૃગધા શાહ દાદર નીચે ઊતરી રહી છે. આમ, તો પચાસ વર્ષની ઉંમર પણ કાળી કીનારી વાળી ને રંગે ગુલાબી સાડી, આંખનું કાજળ અને કાન ઉપરની વાળની લટ એની ઉંમરને ચાલીસ જ બતાવે. એક હાથમાં સાડીનો પાલવ અને બીજા હાથમાં બેગ પકડીને મૃગધા પોતાના ફર્સ્ટ ક્લાસ એ.સી. ડબ્બાના ઇન્ડિકેટર નીચે આવીને ઉભી રહી. ત્યાં જ એકાએક જાહેરાત થઈ, "મુંબઇ સેન્ટ્રલથી આવનારી ને અમદાવાદ તરફ જતી ગાડી નંબર ૧૨૯૦૧ ગુજરાત મેલ
