લેખક ઓમાનના મસ્કત શહેરમાં ત્રીજી વખત ગયા છે અને ત્યાંની ખાસિયતો વિશે જણાવે છે. ઓમાનમાં સ્થાનિક નાગરિકોની તુલનામાં વિદેશી શ્રમિકોની સંખ્યા વધી ગઈ છે, જેમાં ભારતીય, પાકિસ્તાની, અને અન્ય નાગરિકોનો સમાવેશ થાય છે. ભૂતકાળમાં ગુજરાતીઓની સંખ્યા વધારે હતી, પરંતુ હાલ કેરળના લોકો વધુ જોવા મળે છે. લેખક જણાવી રહ્યો છે કે 2015 પછી ભારતની આર્થિક પ્રગતિને કારણે વિદેશીઓની સંખ્યા 66% થી 44%માં ઘટી ગઈ છે, જેના પરિણામે ભાડાં અને જીવન જરૂરિયાતની ચીજોની કિંમતો ઘટી રહી છે. ઓમાનમાં દરેક ત્રણ વિદેશી કર્મચારીમાં એક ઓમાની નાગરિક ફરજીયાત નોકરીમાં રાખવો પડે છે, જેને કારણે બેકારીનો દર ઓછો છે. ઓમાની લોકો વિવિધ રંગો અને દેખાવના હોય છે, અને તેઓ સહયોગી અને મિલનસાર છે. ઓમાની ડ્રેસકોડ અનોખો છે; પુરુષો સફેદ દિસાદાસ પહેરતા હોય છે, જયારે સ્ત્રીઓ કાળા અબાયા પહેરીને ફક્ત મોં ખુલ્લું રાખે છે. લોકો પોતાનો સ્થાનિક ઉત્પત્તિ દર્શાવતી ટોપીઓ પહેરે છે, અને મહિલાઓ મોલમાં દેખાવ કરતી વખતે મેકઅપ કરે છે. લેખકનો આ અનુભવ ઓમાનની સાંસ્કૃતિક વિવિધતા અને આર્થિક પરિસ્થિતિઓ પર પ્રકાશ પાડે છે.
મસ્કત શહેર મારી નજરે
SUNIL ANJARIA 
દ્વારા
ગુજરાતી પ્રવાસ વર્ણન
વર્ણન
ઓમાન દેશની રાજધાની મસ્કત શહેરમાં એક ટૂંક સમયના રહેવાસી તરીકે ત્રીજી વખત ગયો. જે વસ્તુ મારી આંખને કે મારા મનને નવી લાગી તે આપ સહુ સાથે શેર કરું છું.આ શહેરની અને ઓમાન ની ખાસિયત એ જોઈ કે અહીં મૂળ નાગરિકો કરતાં બહારના, expartites વધી જાય છે. ભારતીય, પાકિસ્તાની, બાંગ્લાદેશી, ફિલિપિનો, ઈરાની, આફ્રિકન અને છેક દૂર કહી શકાય તેવા થાઈ અને ચાઈનીઝ લોકો ઘણા જોવા મળે. ભારતીયો તો 200 વર્ષ ઉપરાંત થી આ દેશ સાથે જોડાયેલા છે પણ એ વખતે કહે છે ગુજરાતીઓ મહત્તમ હતા. આજે જ્યાં જોઈએ ત્યાં કેરળના લોકો જ દેખાય. મોલના મેનેજર, બીલિંગવાળા, પીયૂન અને સ્વીપર બધા જ