અસીમાનંદે ઉદયને સમુદ્ર તરફ ઉછાળ્યો, અને તે હવામાં લટકી રહ્યો. જ્યારે ઉદયે આંખો ખોલી, ત્યારે તેણે જોયું કે એક સોનેરી રેખા તેને કિનારા તરફ ખેંચી રહી છે. થોડા જળચરોએ તેને પકડવાનું પ્રયાસ કર્યો, પરંતુ તેઓને સફળતા ન મળી. ઉદય બેહોશ થઈ ગયો અને કંટકનાથના આશ્રમમાં પહોંચ્યો. હોશમાં આવ્યાના સમયે કંટકનાથ અને કીયંડુનાથ તેની બાજુમાં હતા. ઉદયે પોતાની કમજોરીની લાગણી વ્યક્ત કરી, પરંતુ કંટકનાથે કહ્યું કે અસીમાનંદની તાકાત સામે કોઈ પણ હરાવી શકતું નથી. તેણે ઉદયને મહેનત કરવાની અને યોગાભ્યાસ કરવાની સલાહ આપી, અને કહ્યું કે babaji ભભૂતનાથ પણ તેને ભવિષ્ય તરફ પાછા બોલાવી રહ્યા છે. ઉદય અને કીયંડુનાથ ભૂતકાળમાં ગયા, જ્યાં ચોથા પરિમાણમાં પ્રવેશ્યા, અને પછી ભવિષ્યમાં પાછા આવ્યા. ભભૂતનાથ સાથે મળ્યા પછી, ઉદયને સમજાવાયું કે દરેક કર્મનું ફળ મિશ્રિત હોય છે, અને કેટલાક નુકસાન થવા છતાં, રોનક અને તેના પરિવારનો જીવ બચી ગયો. ઉદયને ઓજારનો ઉપયોગ તરત નહીં કરવાનો અને ત્રણ દિવસનો સમય હોય તે પ્રમાણે ચાલવા માટે કહેવામાં આવ્યું.

Jyotindra Mehta દ્વારા ગુજરાતી સામાજિક વાર્તાઓ

Writen by Jyotindra Mehta

Category સામાજિક વાર્તાઓ