આ વાર્તામાં, મુખ્ય પાત્રો રૂહાના અને કેયુર, જુહુ બીચ પર પ્રેમની અનુભૂતિ કરી રહ્યા છે. કેયુર રૂહાના તરફ તેમના સંબંધની વ્યાખ્યા પુછે છે, અને તે તેમના પ્રેમના અનુભવને વર્ણવે છે. રૂહાના પોતાના પરિવારમાં સહારો આપી રહી છે, અને તે પ્રેમના સત્ય અર્થને સમજવા માટે મજબૂર થઈ રહી છે. રુહાના કહે છે કે, તે કેયુરને પોતાના ઈશ્વર સમજે છે અને તેમના સંબંધમાં ઊંડો આનંદ અનુભવે છે. તેઓ સાથે સમય વિતાવે છે, આનંદ અને પ્રેમ અનુભવે છે, પરંતુ પાંચ વર્ષ બાદ, રૂહાના સ્પર્શથી દૂર રહેવા માટે કેયુરને કહે છે. તે કહે છે કે હવે આ સંબંધ યોગ્ય નથી. કેયુર, જે રૂહાના સાથે તેના પ્રેમને સમજવા પ્રયાસ કરે છે, તેના માનસિક પરિસ્થિતિને સમજવા માટે પ્રયત્ન કરે છે. આ કથા પ્રેમ, સંબંધો અને માનસિક પરિસ્થિતિઓના જટિલતાને ઉજાગર કરે છે, જેમાં રૂહાના પોતાના જીવનમાં સંતુલન શોધવાની કોશિશ કરી રહી છે.
ક્ષણે ક્ષણે ઈશ્વર
Shailesh Rathod દ્વારા ગુજરાતી સામાજિક વાર્તાઓ
વર્ણન
એકાએક ભરતીનું મોજું આવ્યું ને મને અને કપડાં ને ભીંજવી ગયું.હું અને કેયુર જુહુ બીચ ઉપર આજે દિલનો ઉભરો ઠાલવી રહ્યા હતા.ભીંજાયેલા અમે દુર પ્રેમીઓની પ્રેમલીલાને નીરખી રહ્યા હતા.કેયુરે કહ્યું,"તું શરીર સુખ ને શરીર દુઃખ કેમ કહે છે?""અમારો પ્રેમ શબ્દોથી પાંગર્યો.તે મારી વાણી અને જીવનશૈલીથી પ્રભાવિત બની હતી.હું તેના રમતિયાળ સ્વભાવ અને બૌદ્ધિક વિચારોથી.અમારી ગોષ્ઠિ અમને એકબીજાની નજીક લાવ્યા.જ્યારે પ્રથમ વખત મળ્યા ત્યારે તે એકાએક આવીને વરસી પડી. મને કંઈ સમજાય તે પહેલાં જ સંપૂર્ણ ભીંજવી નાંખ્યો." દુનિયાની સૌથી સુખી ક્ષણનો અહેસાસ કરાવતા રુહાના બોલી,"જીવનમાં ક્યારેય અધુરપનો અહેસાસ નહીં થવા દઉં.તે મને જીવન જીવતા શીખવ્યું છે. મારા પરિવારની મુશ્કેલીમાં તે
