આ વાર્તા એક પિતાના મનમાં થતી ચિંતા અને સામાજિક સમસ્યાઓ પર આધારિત છે. પિતા, અનુપ શર્મા, પોતાના પરિવાર અને દીકરીની ખવલાને લઈને ખુશ છે, પરંતુ જ્યારે તે દિનચર્યામાંથી ટ્રેનમાં મુસાફરી કરે છે, ત્યારે બળાત્કારના એક કિસ્સા વિશેના સમાચાર સાંભળે છે, જેમાં માત્ર ૮ મહિનાની બાળકીનું બળાત્કાર કરવામાં આવ્યું છે. આ સમાચાર તેમને દુઃખ અને ચિંતા સાથે ભર આપે છે, કારણ કે તેઓ ભૂલતા નથી કે આ સમસ્યાઓમાં પણ કોઈની દીકરી, કોઈની બહેન હોય છે. તેઓ આ વાતને ગંભીરતાથી લે છે અને વિચાર કરે છે કે કઈ રીતે સમાજમાં આવા ગુનાઓ સામે લડવું જોઈએ. આ કથામાં માનવતા અને માતৃত্বના પ્રેમનું પ્રતિનિધિત્વ છે, જે પિતાને પોતાની દીકરી માટેની ઈચ્છા અને આ બળાત્કાર જેવા ગુનાઓને ધ્યાનમાં રાખવા માટે પ્રેરિત કરે છે.
અનામિકા
Gorav Patel 
દ્વારા
ગુજરાતી પ્રેરક કથા
વર્ણન
મિત્રો હું જે વાત કરવા જઈ રહયો છું તે વાત આપણને બધાને લાગુ પડે છે કેમ કે કોઈ પણ ગુનો થાય અથવા કાઈ ખોટું થાય તો આપણે માત્ર એને ફેસબુક કે વોટ્સએપ માજ બતાવી સારા થઈએ છીએ કેમ કે એ આપણાં કે આપણા પરિવાર પર નથી થયું એટલે આપણને ડર એ વાતનો નથી કે બળાત્કાર થાય છે આપણને શાંતિ એ વાતની હોય છે કે આપણી દીકરી સલામત છે પણ એ ભૂલી જઈએ છીએ કે જેના પર વિતી છે એ પણ કોઈની દીકરી છે કોઇની બહેન છે.આ કહાની ની શરૂઆત પોલીસ સ્ટેશન થી થાય છે પોલીસ પૂછતાછ ચાલી રહી છે ગુનેગાર