ડુંગરપુર ગામમાં સંઘવી પરિવાર રહેતો હતો, જેમાં રમ્યા નામની લાડકવાયી દીકરી હતી. રમ્યા એક ભાઈની ઈચ્છા રાખતી હતી અને તેના માતા-પિતા પણ ગણેશજીમાં શ્રદ્ધા રાખતા હતા. ભગવાન ગણેશના આશીર્વાદથી ગજેન્દ્ર નામના બાળકનો જન્મ થયો, જેને ખૂબ પ્રેમથી પાળવામાં આવ્યો. ગજેન્દ્રને પરિવારના દરેક સભ્યોની જેમ ગણેશજીમાં અતિ શ્રદ્ધા હતી. ગજેન્દ્રના પાંચમા જન્મદિવસે વિશાળ પાર્ટીનું આયોજન કરવામાં આવ્યું, જેમાં આખું ગામ ભવ્યતાથી જોડાયું. ગજેન્દ્રના મામા, જે મુંબઈમાંથી આવ્યા હતા, તેમણે સરપ્રાઈઝ ગિફ્ટ આપવાની વાત કરી. પાર્ટીમાં ગજેન્દ્રને તેના માતા-પિતા અને બહેનથી ભેટ મળી, અને અંતે મામાએ કહ્યું કે તેઓ ગજેન્દ્રને ભણવા માટે મુંબઈ લઈ જશે. પરિવારના આ નિર્ણયથી થોડી ચિંતા હતી, પરંતુ મામા તેમને સમજાવ્યા કે ત્યાં વધુ સારી શાળાઓમાં ભણવાની તક મળશે.
ગજેન્દ્ર અને બાલગણેશ
Hiren Nathvani દ્વારા ગુજરાતી બાળ વાર્તાઓ
વર્ણન
ગજેન્દ્ર અને બાલ ગણેશડુંગરપુર નામનું એક સુંદર મજાનું રમણીય ગામ હતું. કુદરતે આ ગામ પર ખૂબ જ સ્નેહ વર્ષાવ્યો હતો પરંતુ સરકારની બેદરકારીને કારણે આ ગામમાં પાયાની જરૂરિયાત પણ ન હતી. લોકોને રોજગારી મેળવવા પણ દૂર સુધી જવું પડતું હતું. ગામના લોકો ખૂબ જ ભક્તિભાવ ધરાવતા હતા. ગામમાં સજ્જનતાને અને સંસ્કારને વરેલો એક સંઘવી પરીવાર રહેતો હતો. આર્થિક રીતે આ પરિવાર ખૂબ જ શ્રીમંત. શ્રીમાન સંઘવી અને શ્રીમતી સંઘવીને એક માત્ર સંતાનના નામે હતી તેની લાડકવાયી દીકરી રમ્યા. રમ્યા તો જાણે સંઘવી પરિવારનું આંખનું રતન હતી!રમ્યા ઇચ્છતી હતી કે તેને એક ભાઈ હોય અને સંઘવી યુગલ પણ તેને એક વારસદાર
