આ વાર્તા "વેવિશાળ" માં એક પતિ અને પત્ની વચ્ચેની સંવાદ રજૂ કરવામાં આવી છે. રાત્રિના ત્રણ વાગ્યે, પત્ની 'બચાડા જીવ' અનુભવતી છે અને પતિને કહે છે કે સુશીલા જાગશે. પતિ પુછે છે કે શું તેઓ સવારની ગાડીમાં ઉંચી શકશે. પત્ની કહે છે કે આંહી સુશીલા રાખવામાં તેમની આબરૂની રક્ષા નથી લાગતી, અને તે થોરવાડ જવા માટે કહી રહી છે. પતિ અને પત્ની વચ્ચે સંવાદમાં તેમની ભવિષ્યની યોજના અને ઘરના કામકાજની ચર્ચા થાય છે, જેમાં તેઓ થોરવાડમાં જવા માટે તૈયારીઓ કરી રહ્યા છે. આ સંવાદમાં પાત્રો વચ્ચેની લાગણીઓ અને સંબંધોની તલસ્પર્શી છબી દર્શાવવામાં આવી છે.
વેવિશાળ - 23
Zaverchand Meghani 
દ્વારા
ગુજરાતી વાર્તા
વર્ણન
‘બચાડા જીવ’ એવો અંતરોદ્ગાર અનુભવતી પત્નીએ ભાંગતી રાત્રિના એ ત્રણેક વાગ્યે પતિના કંઈક વર્ષો પછીના ખેંચાણમાં પોતાનું માથું નમતું મૂક્યું. કપાળ કપાળને અડક્યું, ત્યાં તો પોતે દાઝી ઊઠી. સ્વામીનું લલાટ અનેક પ્રકારના ઉશ્કેરાટોના ચૂલા પર ખદખદતી તેલ-કડા સમું હતું. એ આલિંગનમાં સાત્ત્વિક શાંતિની શીતળતા ક્યાં હતી? પ્રસન્ન પ્રેમની મધુરી હૂંફ પણ નહોતી. “સુશીલા ક્યાંક જાગશે…” એમ બોલી એણે માથું હળવેક રહીને સેરવી લીધું.
Novels
શનિવારની અધરાત હતી: પેઢીના માલનો સ્ટોક લેવાતો હતો: મોટા શેઠ ધૂંવાપૂંવા થતા હતા. પોતાની ગેરહાજરીનો લાભ લઈ રવિવારની રજા પાળવાનો નિયમ નાના શેઠે દાખલ કરી...