આ કથા એક ગજબના પુરુષ, મામૈયો ધાંખડો, વિશે છે, જેમણે જુનાગઢના નવાબના મહેલમાં પ્રવેશ કર્યો. તેમણે મરણના સંકેત સાથે એક ખાસ પ્રકારની પહેરણ અને તલવાર સાથે મહેલમાં પ્રવેશ કર્યો, જયાં શાહજાદાના જન્મદિવસનો ઉત્સવ ઉજવાઈ રહ્યો હતો. નવાબના મહેલમાં ખુશીનો માહોલ હતો, પરંતુ આ પુરુષના આગમનથી બધું ગમણ થયું. નવાબના રક્ષકોએ આ પુરુષને અટકાવવા માટે પ્રયાસ કર્યો, પરંતુ તેમણે ખુશીનો પ્રસંગ ન બગડવા માટે તેને અંદર જવા દેવાનું નક્કી કર્યું. નવાબે આ પુરુષને પૂછ્યું કે તે ક્યાંથી આવ્યો છે, અને તેણે જવાબ આપ્યો કે તેનો નામ મામૈયો ધાંખડો છે. નવાબે તેને નિખારથી જોયો, અને તેનાથી નિરાશ થઈ ગયો, જે દર્શાવે છે કે આ પુરુષની હાજરીમાં કંઈક વિશેષ છે જે નવાબને મુશ્કેલીમાં મૂકી શકે છે.
અમે તલવારે તોળ્યા તા જીવ
Bhavik Radadiya 
દ્વારા
ગુજરાતી સાહસિક વાર્તા
વર્ણન
સુંડલા જેવી આંટાંળી પાઘડી, પાસાબંધી કેડીયુ, કેડ્યે પછેડીની ભેંટ ને બગલમાં તલવાર..... પાઘડી ઉપર મરણનો ખરખરો કરવા માટે ઓઢેલું આખેઆખું ફાળીયું ઓઢીને એક ગજાદાર આદમી જુનાગઢના નવાબનાં મહેલમાં દાખલ થયો. મહેલમાં આજે શાહજાદાના જન્મદિવસનો ઉત્સવ ઉજવાય રહ્યો હતો. ખુશાલીમાં વાગતાં વાજીંત્રો ચુપ થઇ ગયા. ઉમંગના ઉછળતાં મોજા થંભી ગયા. ખીલેલા બગીચા જેવો નવાબ હામદખાન નો ચહેરો તંગ બની ગયો. એની આંખોમાં ખૂણે ક્રોધનાં ટશીયાં ફૂટ્યા. કંકોત્રીનાં કંકુ વચ્ચે મેશનું ટપકું થઈને ટપકી પડેલો આ આદમી છેક રાજ્યાંગણ સુધી પહોંચી ગયો. મહેલનાં રક્ષકો ક્યાં ગયા.. નવાબની આંખો ચોકિયાતો ઉપર કાતર બનીને ફરી વળી.