આ કથા એક યુવાનાના અનુભવ વિશે છે જ્યારે તે બાસમાં મુસાફરી કરી રહ્યો છે. બસમાં એક ગરીબ છોકરી ભીખ માંગતી આવી છે, જેના દુઃખી, પાણીભરેલા કથ્થાઈ આંખો તેની મનોમયી અસર કરે છે. છોકરીની ગંદકી અને ગરીબી છતાં, તેના આંખોમાં એક અકથ્ય આકર્ષણ છે. યુવાને તેને મદદ કરવા પ્રયત્ન કર્યો, પરંતુ કન્ડક્ટરે છોકરીને બસમાંથી ઉતારી દીધું. યુવાને થોડું ખોરાક આપવાની કોશિશ કરી, પરંતુ તે સફળ નહોતું. બે વર્ષ પછી, તે છોકરીને ફરીથી જોવા મળતો નથી, પરંતુ તેની યાદ એ આંખો તેને હંમેશા સાથે રાખે છે.
એ બે આંખો…. - National story competition jan
Ekta nirav doshi દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા
વર્ણન
કેટલીક વાર્તાઓ વાત નહીં પણ ક્યારેય ન બોલી શકાયેલા શબ્દો હોય છે, ક્યારેય ન સાંભળાયેલો અવાજ હોય છે, અધૂરી વાતના અર્ધા ભૂંસાઈ ગયેલા અક્ષરો હોય છે, વ્યક્ત ના થયેલો આક્રોશ હોય છે. માણસનું અવ્યકત અસ્તિત્વ હોય છે. પૂરી વાર્તા વાંચ્યા બાદ જો તમને ખબર પડે, કે હું કોણ છું તો મને જણાવશો. આજે ખબર નહીં કેમ યાદ આવી ગઈ મોટી મોટી, દુઃખી, પાણી ભરેલી એ બે કથ્થાઈ આંખો, જેણે મને મારું હૃદય હચમચાવી નાખ્યું છે, જેને લીધે મારું અસ્તિત્વ ગૂંચવાઈ ગયું છે.
