આ કથામાં વકીલ પરમાણંદદાસની જીવનયાત્રા અને તેમના નોકર કોદરની વચ્ચેનો સંબંધ દર્શાવવામાં આવ્યો છે. પરમાણંદદાસની પત્ની ચન્દનગૌરીનું મૃત્યુ થવા પર તેમને આઘાત થયો, પરંતુ તેમણે આને કારણે ન તો પોતાનું ધ્યેય ભૂલ્યું અને ન જ આરામ કર્યો. સ્મશાનયાત્રા પછી તેમણે કોદરને બોલાવીને જણાવ્યું કે હવે તેઓએ પોતાના પુત્ર શાંતિબાબુની સંભાળ લેવી છે. પરમાણંદદાસનો સ્વભાવ કડક હોવા છતાં, તેઓમાં મૃદુતા પણ હતી, જે કોદરે અનુભવી હતી. કોદર પેહલા એક અજાણ્યા છોકરાના રૂપમાં પરમાણંદદાસના ઘરમાં આવ્યો હતો, જ્યાં તેમણે તેને ઘરના સભ્ય તરીકે પોષણ આપ્યું. પરમાણંદદાસે શાંતિના જીવન માટે તમામ બાબતોને નિયમિત અને સુનિશ્ચિત બનાવી દીધા, જેમ કે ખાવાના સમય, રમવા અને ફરવા જવાને બાબતો. પરમાણંદદાસના જીવનમાં સુનિશ્ચિતતા અને નિયમિતતા મહત્વપૂર્ણ હતી, જે તેઓએ તેમના ઘરમાં પણ અમલમાં મૂક્યું. આ કથા માનવ સંબંધો, જવાબદારી અને જીવનમાં આચાર-વિચારની મહત્તા દર્શાવે છે.
કોદર
Ramnarayan V. Pathak દ્વારા ગુજરાતી વાર્તા
વર્ણન
કોદર (રા. વિ. પાઠક) કોદર ઘેર ન આવે તેવી તેણે વધારે યુક્તિઓ કરી. પણ એ પ્રયોજન સ્ફુટ કર્યા વિના કરેલી એ યુક્તિઓથી એ પ્રયોજન પૂરેપૂરૂં સાધી શકાયું નહિ. વકીલ પરમાણંદદાસનાં પત્ની ચન્દનગૌરી ગુજરી ગયાં ત્યારે એમનો બેનો પ્રેમ જાણનારા એમ જ માનતા કે પરમાણંદદાસ કદી આ આઘાતમાંથી ઊભા થઇ શકશે નહિ. પણ તેઓ તો સિદ્ધાંત પ્રમાણે ચાલનારા હતા. સ્મશાનયાત્રામાંથી પાછા ફર્યા પછી બીજે જ દિવસે તેમણે પોતાના નોકર કોદરને બોલાવી કહ્યું ઃ જો કોદર, હવે આપણા શાંતિબાબુનાં આપણે જ બા થવાનું. તારે અને મારે થઇને એની બધી સંભાળ લેવાની. તું મારા કહ્યા પ્રમાણે ચાલીશ તો તેમાં કાંઇ બહુ મુશ્કેલી પડવાની નથી. વાંચો, સંપૂર્ણ વાર્તા કોદર.
