આ વાર્તા ભાષાશાસ્ત્રમાં સ્વર અને વ્યંજનના મહત્વને સમજાવે છે. ભાષાનું સારું સંવાદન માટે નાદ, અવાજ, અને ધ્વનિ જરૂરી છે, જે માનવ ગળામાંથી ઉત્પન્ન થાય છે. સ્વર એવા ધ્વનિઓ છે, જે હવામાંથી રોકાઈને બહાર આવે છે, જેમ કે 'અ', 'આ', 'ઈ', વગેરે. વ્યંજન એ ધ્વનિઓ છે, જે હવામાં અટકીને બહાર આવે છે, જેમ કે 'ક્', 'ખ્', વગેરે. ગુજરાતી ભાષામાં કુલ ૪૨ મૂળ અક્ષરો છે, જેમાં ૮ સ્વર અને ૩૪ વ્યંજનો સામેલ છે. સ્વર સ્વતંત્ર ધ્વનિ છે, જ્યારે વ્યંજનો માટે સ્વરના સહારે ઉચ્ચાર કરવામાં આવે છે. સ્વરોને ઉચ્ચાર સ્થાન અનુસાર વર્ગીકૃત કરવામાં આવે છે, જેમ કે કંઠ્ય, તાલવ્ય, વગેરે. વ્યંજનોને પણ તેમના ઉચ્ચારણમાં હવાની અટકણીના સ્થાન અનુસાર વર્ગીકૃત કરવામાં આવે છે. આ નામો તેમ જ વ્યંજનોના વિવિધ પ્રકારો વિશે વધુ માહિતી આપવામાં આવી છે.

MB (Official) દ્વારા ગુજરાતી માનવ વિજ્ઞાન

Writen by MB (Official)

Category માનવ વિજ્ઞાન