આ વાર્તા એક છોકરીની છે, જે બારીની ઓથે બેઠી છે અને પોતાના ભવિષ્યને લઈને ચિંતિત છે. તે મિત્રો સાથે વાત કરતી વખતે પોતાના વિચારોને વહેંચે છે, જેમાં તે કહે છે કે તે ભણવા ઇચ્છે છે જેથી તે ભવિષ્યમાં આરામથી જીવી શકે. પરંતુ તે મેરેજ અને ઘરની જવાબદારીની ચિંતા કરે છે અને જીવન જલસા કરવાની ઇચ્છા વ્યક્ત કરે છે. તે પોતાના લાગણીઓ અને સવાલો સાથે સંઘર્ષમાં છે, અને ભવિષ્યના દબાણો અને સામાજિક અપેક્ષાઓને ધ્યાનમાં રાખીને જીવી રહી છે. આ વાર્તા આજના યુવાનોની સામાજિક અને શૈક્ષણિક પરિસ્થિતિને દર્શાવે છે, જ્યાં તેમને ભવિષ્યના ડૂબી જવાના ડર સાથે જીવવું પડે છે. વાર્તા આ વાતને ઉઘાડે છે કે શું આજનું શિક્ષણ એક શિખામણને બદલે માત્ર શિક્ષા બની ગયું છે, અને કેમ લોકો પોતાના વિચારોને નેગેટિવતાની અસર હેઠળ જીવે છે. આ સંદેશ છે કે જીવનમાં આગળ વધવું અને ભવિષ્યના ડરનો સામનો કરવો જોઈએ.
જસ્ટ મૂવ ઓન
Kandarp Patel 
દ્વારા
ગુજરાતી મેગેઝિન
વર્ણન
બોરિંગ નથી બનવાનું...! કોઈકના દિલમાં ‘બોર’ કરીને અમૃતનું મીઠું ઝરણું વહાવવાનું છે. ભવિષ્યને ‘ભાવ’ આપ્યા વિના વર્તમાન સાથે પૂરી પ્રમાણિકતાથી ‘વર્તન’ કરવાનું છે. આજનો ‘નાથિયો’ બનીને આવતી કાલનો ‘નાથાલાલ’ બનવામાં જ મજા છે. ‘ચિંતા’ની ‘ચિતા’ પર જલસાની મીઠી ચાદર ઓઢીને સૂવાનું છે. આવતી કાલની ફિકર કરશે એ ‘ભજ ગોવિંદ’...! પણ આજે તો ‘ગોવિંદ’ બનીને રમવું છે. ‘રિયાલીટી’ની ‘લીટી’ લાંબી કરીને ‘નિયતિ’ની ‘નીતિ’ પર વિશ્વાસ રાખવો છે. ઈશ્વર આપણા માટે ‘સારું’ જ કરે છે તેની નોંધ લેવાની ‘શરુ’ આજથી જ કરવી છે.