વર્ણન

થોડીવાર માટે અમારા બન્ને વચ્ચે શબ્દોની હડતાલ પડી ગઈ. જમવાનું આવી ગયું પરન્તુ આજે પહેલીવાર ભાજીપાઉંની ડિશ પણ મને આકર્ષી નહોતી શકતી. નબીરે હંમેશની જેમ ભાજીની પહેલી ચમચી ભરીને મારા મોં આગળ ધરી. મેં તેના તરફ ત્રાંસી નજર કરી કારણકે મને સહેજ પણ આશા જ નહોતી કે તે આવું કરશે. તેની આંખોએ તેની પોતાની ભાષામાં મને કહ્યું, સ્વીકારી લે, પછી મળે ના મળે.. અને મેં મારા બધા જ પ્રશ્નોને મુક્ત કરીને એ પ્રેમને સ્વીકારી લીધો. મેં પણ ચમચી ભરીને તેની સામે ધરી. તેણે ખાવાનો પ્રયત્ન કર્યો પરન્તુ હંમેશની જેમ મેં ચમચી તેના મોંએથી લઈને મારા મોંમાં મૂકી દીધી. તે ચિડાયો, આટલા સેન્ટિમેન્ટલ એટમોસમાં મેં આ વસ્તુ એક્સપેક્ટ નહોતી કરી..!! તને હવે તો ખબર હોવી જોઈએ, પ્રાણ જાય પણ નખરાં ના જાય..