આ વાર્તા "સંપેતરું" વિશે છે, જે મીઠી અને સહાનુભૂતિથી ભરેલી એક સંજોગોને રજૂ કરે છે. સુદામા જ્યારે કૃષ્ણને મળવા નીકળે છે, ત્યારે તેમની પત્ની તેમને તાંદુલની પોટલી આપીને તેમને પ્રેરણા આપે છે. આ ઘટના એ વિચારને જન્મ આપતી છે કે આ પોટલી સંપ્રદાયની શરૂઆત છે, જ્યાં કોઈની આપેલી વસ્તુ બીજી વ્યક્તિ સુધી પહોંચાડવામાં આવે છે, જેને 'સંપેતરું' કહેવામાં આવે છે. વાર્તામાં જણાવવામાં આવે છે કે સંગઠનો અને પેકિંગ સાથે સંકળાયો છે, અને કેવી રીતે મનમાં અનેક વિચારો ઊભા થાય છે જ્યારે અમે પેકિંગ ખોલવાનું વિચારીએ છીએ. આ પેકિંગની વસ્તુઓ આભાસ અને ઈર્ષ્યા સાથે સંકળાયેલી હોય છે. વાર્તા એ વાતને પણ સ્પષ્ટ કરે છે કે ક્યારેક આ 'સંપેતરું' અથવા પાર્સલની સાથે જોડતી વ્યક્તિને કોઈ લાગણીઓ નથી હોઈ શકતી, અને આંગડીયા અને કુરીયર્સના ઉદાહરણ સાથે આને સમજાવવામાં આવ્યું છે. વાર્તાની અંતે, માસીનું પ્રદર્શન બતાવવામાં આવે છે કે કેવી રીતે કેટલાક સંબંધો અને જવાબદારીઓ આપણને એકબીજાની મદદ કરવા માટે પ્રેરણા આપે છે, જ્યારે માસી એક સ્ટીલના ડબ્બા સાથે આવે છે અને અનિચ્છિત રીતે પણ મદદ કરવાની જરૂરિયાત હોય છે. આ રીતે, વાર્તા સંબંધોની મીઠાશ અને સામાજિક જોડાણોને ઉજાગર કરે છે.

Shilpa Desai દ્વારા ગુજરાતી હાસ્ય કથાઓ

Writen by Shilpa Desai

Category હાસ્ય કથાઓ