આ કથા એક ગહન લાગણીઓથી ભરેલ સંબંધના અનુભવ વિશે છે. લેખક સંબોધનને લખતા કહે છે કે, તેઓએ પ્રથમવાર અંધેરી સ્ટેશન પાસે એક કપડાની દુકાનમાંથી બહાર નીકળતી વખતે એકબીજાને અથડાવ્યા હતા. આ ટકરાવમાં થયેલ સ્પર્શને તેઓ માટે વિશેષ અર્થ છે, અને આ પ્રસંગે તેમની ભાવનાઓને શબ્દોમાં વ્યક્ત કરવાનો પ્રયાસ કરે છે. લેખકને યાદ છે કે, તે દિવસે તેમણે ચા પીવાની એક નાની હોટલમાં બેસીને સમય વિતાવ્યો હતો, જ્યાં તેમની દુનિયા ટેબલ અને ખુરશી સુધી જ સીમિત રહી. આ અનુભવોના માધ્યમથી, તેઓ જીવનમાં પ્રેમના સ્વરૂપ અને તેની પવિત્રતા વિશે વિચારો કરે છે. જ્યારે તેઓ ક્યારેક એકબીજાથી દૂર થઈ જાય છે, ત્યારે તે સંબંધને ભૂલવાની કોશિશ કરે છે, પરંતુ એ માટેની ચિંતા છે. તેઓ માનતા છે કે, પ્રેમ એક નિર્મળ લાગણી છે, જેનું તેમણે જીવનમાં ક્યારેય કલ્પન પણ નહોતું કર્યું. આ કથા લાગણીઓ, યાદો અને સંબંધોની જટિલતાનો એક સુંદર દૃષ્ટિકોણ પ્રદાન કરે છે, જેમાં લેખક પોતાના વિચારોને અને લાગણીઓને સુંદર રીતે વ્યક્ત કરે છે.
પ્રેમપત્ર... (letter to love)
Sultan Singh 
દ્વારા
ગુજરાતી પત્ર
વર્ણન
અચાનક તમે ખિસ્સામાંથી કંઇક કાઢ્યું એ લાલ ડબી મેં ઘણી વાર જોયેલી હતી એમાં લોકો કદાચ વીંટી લાવતા પણ મારા માટે કોઈએ એવું કઈ કદી લાવ્યું ના હતું. મળતું તો બસ મારી મહેનતનું ફળ કેટલીક હવસના કુંડામાં ભીંજાયેલી કાગળની નોટ, અશ્લીલ શબ્દો અને એમની હવસ ભરી નઝરો. હું કઈ બોલું એ પહેલા તમે એ રીંગ મારી આંગળીમાં પહેરાવી દીધી. કદાચ મારે ઘણું બધું કહેવું હતું પણ એ ડાયમંડની ચમક મારા શબ્દો પર એવો પ્રકાશ ફેંકી ગઈ કે હું કઇ બોલી ના શકી. તમે મને અચાનક લગ્ન માટે પ્રપોઝ કર્યું અને છેલ્લે મારી મુશ્કેલી વધારવા મારા વગર ના જીવી શકવાની વાત કરી... મારે કેમ સ્વીકારવું એ પ્રશ્ન મને તડપાવતો હતો એટલે જ મેં ત્યાંથી ચાલતી પકડી અને પછી જવાબ આપવા કહ્યું. કેવી રીતે એમ કહી દેતી કે હું તમારા લાયક નથી, મારી જીભ પણ કઈ રીતે ઉપડે. તમારી સામે બોલવું મારા માટે અશક્ય હતું પણ તમારી જીંદગી બગાડું એટલો અધિકાર મને નથી. ...વધુ વાંચો આપના અમૂલ્ય પ્રતિભાવ નીચેના બોક્સમાં જરૂર થી આપજો...