આ પત્રમાં ભૌતિક પટેલ પોતાની માતાને લખે છે, જેમાં તે પોતાની લાગણીઓનું વ્યક્ત કરે છે. તે કહે છે કે આજે તે 23 વર્ષનો થયો છે, પરંતુ તેની માતાનું પ્રેમ અને કાળજી આજે પણ એટલું જ છે જેટલું નાનપણમાં હતું. તે માતાને ભગવાન સમાન માનતો છે અને તેની પ્રશંસા કરે છે કે કેવી રીતે માતા તેના માટે સર્વસમય હાજર રહી છે, અને તેના દરેક પ્રયાસમાં સાથ આપ્યો છે. ભૌતિક પોતાની માતાની મહેનત, નિખાલસતા અને કરુણાની પ્રશંસા કરે છે, જે તેણે પોતાના દીકરાની ભલે જિંદગી માટે કરી છે. તે માતાને ગૃહિણી તરીકે આભારી માનતો નથી, પરંતુ તેના કઠિન કાર્ય અને નિસ્વાર્થભાવે પરિવાર માટે કરેલા પ્રયાસોને ઓળખે છે. પત્રમાં તે માતા સાથેના સંબંધની ગાઢતાને દર્શાવે છે અને કહે છે કે જો ક્યારેક તેણે વૃદ્ધાશ્રમમાં મૂકવાની વાત થાય, તો તે તેના માટે ક્યારેય નહીં થાય. તે એમ કહે છે કે તેની માતા એને હંમેશા સાચવશે અને એવી ભાવના વ્યક્ત કરે છે કે માતા સામે કોઈ પણ વાત સહન કરી શકતો નથી. આ પત્ર માતા માટેના પ્રેમ અને આભારનું એક સુંદર ઉદાહરણ છે.

Bhautik Patel દ્વારા ગુજરાતી પત્ર

Writen by Bhautik Patel

Category પત્ર