"સ્વપ્નસૃષ્ટિ" એક મનની અને ભાવનાઓની જટિલ કહાની છે, જેમાં મુખ્ય પાત્ર એક વ્યક્તિ છે જેના જીવનમાં ભારે દુઃખ અને સંઘર્ષ છે. પ્રકરણ 30 માં, પાત્ર છ હત્યાઓનો સામનો કરે છે અને આને કારણે તેનું મન ભાંગી જાય છે. તે અંધકારમાં જતું હોય છે અને જીવનના પ્રત્યેક પાસાને ગુમાવી દેવા લાગ્યું છે, જેમાં તેને આઘાત અને નિરાશાનો સામનો કરવો પડે છે. પાત્રના પપ્પા તેને સાથ આપે છે, પરંતુ તે પોતાને એક એવા સ્થિતીમાં પામે છે જ્યાં જીવન જીવવાની ઈચ્છા નથી રહેતી. પાત્રને લાગે છે કે તે હવે કંઈક ગુમાવી ચૂક્યું છે - પ્રેમ, માન, અને શ્રેષ્ઠતા. તે સુનીલને તેના જીવનમાં શું осталось છે તે સમજાવવા માટે ડાયરીમાં લખવા લાગ્યું છે, અને અંતે, તે દુનિયા છોડી દેવાની વિચારણા કરે છે. આ કહાની પ્રેમ, દુઃખ, અને જીવનના ભાવનાત્મક પડાવોને સમજવા માટેની કવાયત છે. પાત્ર પોતાના ભવિષ્ય માટેની આશા અને જીવવા માટેની ઈચ્છા ગુમાવી દેવામાં આવે છે, જે તેના અંતિમ નિર્ણયને પ્રભાવિત કરે છે.
Svapnsrusti Novel ( Chapter - 30 )
Sultan Singh 
દ્વારા
ગુજરાતી પ્રેમ કથાઓ
વર્ણન
મારા હાથે છ હત્યાઓ થઇ ચુકી હતી પણ કદાચ એનો મને ખ્યાલજ આવી શક્યો ના હતો. મારું મન ભાંગી પડ્યું... દિલ ચકનાચૂર થઈને વિખેરાઈ ગયું... આંખો અને મનમાં એક ઘોર અંધકાર છવાઈ ગયો... અને હું ત્યાજ ઢળી પડી. થોડાક સમય બાદ જયારે મને હોશ આવ્યો ત્યારે મારી આંખો સામે અંધકાર હતો, એક ઝાંખો ચહેરો હતો એ પપ્પા હતા જેમણે મને પાણી છાંટીને ઉઠાડી હતી કદાચ એકના શ્વાસ ચાલુ હોય એવું પપ્પાએ મને કહ્યું અને મને શાંત રહેવાનું કહી એમણે પેલા વ્યક્તિ માટેના બચાવ અર્થે બહાર મદદ માંગવાનું કહી બહાર ચાલ્યા ગયા. એમણે મને પાણીનો ગ્લાસ હાથમાં આપ્યો અને તેઓ બહાર તરફ ચાલ્યા ગયા, હું એમને જોઈ રહી હતી કઈજ મનમાં આવતું ના હતું. બસ એક અંધકાર હતો મેં ફરી ક્યાંક ખોવાઈ જઈને એજ લોખંડનો રોડ ફરી ઉપાડ્યો અને હલન ચલન કરતા બધાજ શરીરોને યમરાજનો રસ્તો બતાવી દીધો. મારા મન પર એક ભૂત સવાર હતું અને આમ પણ મારે હવે જીવવું ના હતું, મારી પાસે આમ પણ ખોઈ દેવા માટે હવે કઈજ ના હતું. હવે મારા મનમાં અમેરિકા જવાની પણ કોઈ ઈચ્છા ના હતી અને હોય પણ કેમ કયા મોઢે જવું શું મોં દેખાડવું શું જવાબ આપવો શું વધ્યું હતું તે હવે સુનીલને અર્પણ કરવું મારું શરીર... પ્રેમ... લાગણી... ભાવના... સપના... માન... સમ્માન... લાજ ...... .....read more comment ur view here...on board...
Novels