આ કવિતામાં જીવનના વિવિધ પાસાઓ અને ભાવનાનો આલેખ છે. પ્રથમ કવિતા "ગણી છે આપણે..." માં જીવનના મહત્વને અને માણસની જાતને કઈ રીતે પોતાને અવગણવાનું છે, તે દર્શાવવામાં આવ્યું છે. તડકો, બનાવ, અને અન્ય કવિતાઓમાં મનુષ્યની જીવનયાત્રા, માનવ સંબંધો, અને કાળચક્રના કારણે થતા બદલાવની વાત કરવામાં આવી છે. કવિતામાં સંવેદનાનો અભાવ, પ્રેમની તનહાઈ, અને જીવનના અવસરોથી પસાર થવાની વાત છે. તે એક પર્યાયમાં જીવનના ઊંચા-નીચા, મીઠા-કડવા અનુભવોને વ્યક્ત કરે છે. સંવેદનાઓ અને અનુભવોની આ ગહનતા, જીવનના સત્યને સમજવા માટે કવિતાના દ્રષ્ટિકોણને પ્રગટ કરે છે. આ કવિતાઓમાં દાર્શનિકતા, લાગણીઓ, અને જીવનના દૃષ્ટિકોણની સમજણ મળી આવે છે, જે માનવ જીવનના સહજ અને જટિલ પાસાઓને એકસાથે રજૂ કરે છે.
અભ્યંતર - 2
Pravin Shah 
દ્વારા
ગુજરાતી કવિતાઓ
વર્ણન
ગણી છે આપણે... કેટલી ઓછી ગણી છે આપણે,જિંદગીને ખુદ હણી છે આપણે. મોતને બસ દુરથી જોયા કર્યું,જિંદગીને અવગણી છે આપણે. છે હૃદય, પણ લાગણી એમાં નથી,જિંદગી, ફોગટ ગણી છે આપણે. ના ઝરૂખો, ગોખ કે ના ઓસરી,જિંદગી કેવળ ચણી છે આપણે. બીજ રોપ્યું, નીર સીંચ્યું કોઈએ,જિંદગી કેવળ લણી છે આપણે. સાવ બરછટ પોત કહેવાયું પછી,જિંદગી કેવી વણી છે આપણે. 000 તડકો બોલે... તડાક કરતો તડકો બોલે,પડછાયાને લઈને ખોળે. પહેલા ફરશે ખેતર ખેતર,જાય પછી એ પોળે પોળે. દોડી દોડી થાકે તો, એસરવરમાં જઈ જાત ઝબોળે. સામો આવે, પાછળ આવે,છત્તરમાં એ કાણાં