આ વાર્તા એક વ્યક્તિના જીવનની છે, જે કલ્પનાઓમાં જીવે છે અને પ્રકૃતિને વધુ પસંદ કરે છે. તે એક સંપન્ન રાજપૂત પરિવારનો વારસદાર છે, જે ભૌતિક સુખમાં મસ્ત છે, પરંતુ તેની મનગમતી જગ્યા પ્રકૃતિ છે. નવરાત્રીના ઉત્સવ દરમિયાન, તે પોતાના પરિવારના પરંપરાના ભાગરૂપે એક જૂના મંદિરમાં પૂજા કરવા જાય છે, જ્યાં તેને મૂર્તિ ન મળવા પર અચરજ થાય છે. મંદિરના અતિથિઓ અને વિશેષણો સાથેની પરિસ્થિતિઓ પછી, તે વિચિત્ર ઘટનાઓનો સામનો કરશે, જેમાં અણધારી અવાજો અને સપનાઓ સામેલ છે. તેની દાદી, જે તેના જીવનમાં મહત્વપૂર્ણ છે, તેને જણાવે છે કે મંદિર તેના પૂર્વજોના દ્વારા બનાવવામાં આવ્યું હતું અને તેમાં શક્તિશાળી મૂર્તિ છે. આ પાત્રનું જીવન એક તત્વાધારક પરિવર્તન તરફ જતા રહે છે, જેમાં તે પોતાની જાતને અને તેના કુટુંબના ઐતિહાસિક વારસાની રહસ્યોને શોધવા માટે પ્રેરિત થાય છે.
મુર્તિ
Umang Dipakkumar Soni દ્વારા ગુજરાતી સાહસિક વાર્તા
વર્ણન
કલ્પનાઓ થી ભરેલા વિશ્વ માં રહેવું ગમતું મને જેથી મારુ નામ જુદું હોવા છતા મારા સ્વજનો અને મિત્રો એ મને કલ્પન નું વિશેષણ કે ઉપનામ આપ્યું હતું. હું સંપન્ન પરિવાર નું ફરજંદ હતો તેથી સુખ સહ્યાબી માં કોઈ કમી ન હતી પણ મને આ બધી ભૌતિક સુખ સગવડો ભોગવવા કરતા પ્રકૃતિ ના ખોળે વિહરવું ગમતું. મારુ મિત્રવર્તુળ પણ ખૂબ નાનું હતું. ઘર માં પણ હું બધા થી અલગ પડતો કારણ કે સહુ ને દંભી અને ભૌતિક રાસરચીલા માં રસ હતો. અમારો મહેલ ગામ થી થોડી દુર આવેલો જેથી ગામ માં જવાનું ખુબ ઓછું થતું.
