પપ્પા જવા બાદ, હું અને મમ્મી એકલા હતા, અને અમે સારું જીવન જીવી રહ્યા હતા. મમ્મી મારા લગ્ન માટે ઘણી મહેનત કરી રહી હતી. હું એક ખાનગી કંપનીમાં નોકરી કરતો હતો. એક સામાન્ય દિવસે, સવારે નાસ્તો કર્યા બાદ, હું બહાર નીકળ્યો. મમ્મી ને મને ટોકતાં કહ્યું કે "બેટા, ધ્યાનથી જજે". મેં કહ્યું કે મમ્મી, તમારું એ ટોકવું મને ગમતું નથી. મમ્મીએ કહ્યું કે "બેટા, સ્વભાવ નહીં બદલાય". હું હેડફોન સાથે બહાર નીકળ્યો, મારો મનપસંદ ગીત ચાલુ હતો. અચાનક ગીત બંધ થઈ ગયું અને મને નબળાઈનો અનુભવ થયો. હું વિચાર કર્યો કે ઘરે જઈને દવા લઈ લેવી જોઈએ. હું બગીચાની તરફ ગયો, જ્યાં મેં પાંચ કલાક ગુમાવી દીધા. જ્યારે હું ઘરે પહોંચ્યો, ત્યારે ઘણાં લોકો ઘેર ઊભા હતા, જે મને વિચિત્ર લાગ્યું. મારે માન્યું કે મમ્મી ને કંઈ થયું હશે. બધા લોકો મમ્મી પાસે દેખાયા, પરંતુ કોઈએ મને આશીર્વાદ ન આપ્યો. મને ગુસ્સો આવ્યો અને હું મમ્મી પાસે ગયો, પરંતુ તેઓએ મને કંઈ ન કહ્યું, માત્ર રોતાં જ હતા. મને લાગ્યું કે કોઈએ મને વાત ન કરી, તેથી મેં વિચાર્યું કે મમ્મી પર ગુસ્સો કરવો છે.
મમ્મી મારે કંઇક કહેવું હતું
Tushar Solanki દ્વારા ગુજરાતી નાટક
વર્ણન
પપ્પા ના ગયા પછી હું ને મમ્મી જ હતા . અને અમારું જીવન સારું ચાલતું હતું મારા લગ્ન માટે મમ્મી ઘણી મહેનત કરતા હતા. હું એક પ્રાઈવેટ કંપની માં જ જોબ કરતો હતો .તે દિવસ સામાન્ય દિવસ ની જેમ જ હતો . હું તે દિવસે સવારે નાસ્તો કરી ને નિકળો . નીકળો ત્યારે મમ્મી એ મને ટોક્યો કે ' બેટા ધ્યાનથી જજે' .મેં કીધું મમ્મી તું રોજ આમ મને ના ટોક મને ગમતુ નથી .મમ્મી એ કહ્યું 'બેટા માં નો સ્વભાવ ના બદલાય ભલે માણસ આખો બદલી જાય ' હું નીકળો મારા સમય મુજબ, કાન માં હેડફોન રાખીને.ગીત વાગતું હતું ' જિંદગી કેસી
