લેખક પોતાની આત્મકથા લખવાની ઇચ્છા વ્યક્ત કરે છે, જેમાં તેઓના જીવનના ૨૫ વર્ષોની અનુભૂતિઓને એક રોલર કોસ્ટર રાઈડ જેવા રૂપમાં રજૂ કરે છે. તેઓના જન્મની વાત કરતાં, ૧૪ ડિસેમ્બરના રોજ એ એર કન્ડિશનર સાથેના પ્રેમનો ઉલ્લેખ કરે છે. લેખક પોતાના માતા-પિતા નો એકમાત્ર સંતાન છે, જેનાથી તેમને ખૂબ લાડ મળ્યો, પરંતુ ભાઈ-બહેનના સહકાર અને મસ્તીઓની ખુશી પણ મિસ થઈ. તેઓ પ્લે સ્કૂલથી શીખવાને લઈને ગુજરાતી અને ઇંગલિશ મીડીયમમાં શિક્ષણની ચર્ચા કરે છે, જ્યાં માતા-પિતા વચ્ચે શિક્ષણની ભાષાને લઈને મતભેદ જોવા મળે છે. લેખકની માતા ઇંગલિશ મીડીયમમાં પ્રવેશ લેવા ઇચ્છે છે, પરંતુ પિતા માતૃભાષામાં શિક્ષણને જ વધુ મહત્વ આપે છે. લેખકની કઝીન અવનીની દુર્ભાગ્યજનક મૃત્યુની ઘટના અને તેમના કુટુંબમાં કોઈ અન્ય બાળકો ન હોવાને કારણે તેઓ વધુ લાડકવાયા છે. તેઓ શાળા અને તેમના મેડમોના પ્રોત્સાહનનું પણ ઉલ્લેખ કરે છે, અને તેમના મામા-મામીની આઈસક્રીમની દુકાનની યાદો સાથે તેમના બાળપણના અનુભવોને સંભળાવે છે.
BE BOLD, BE BLUNT, BE BEAUTIFUL - Mari Aatmkatha
Aaditya દ્વારા ગુજરાતી બાયોગ્રાફી
વર્ણન
અને મને વિચાર આવ્યો મારી આત્મકથા લખવાનો, દિવસ, સ્થળ અને સમય તો યાદ નથી, પરંતુ નિમિત્ત યાદ છે.એક દિવસ અચાનક એક ડાયલોગ સાંભળ્યો, "यादें मिठाई के डिब्बे की तरह होती है, एक बार खुला तो सिर्फ एक टुकड़ा नहीं खा पाओगे।"મારી ૨૫ જ વરસ ની લાઈફ માં તમને એવું થશે કે એવા તો શું અભરખા થયા કે આત્મકથા લખવી છે? પણ મારી એક વાત માનશો? આ વીતેલા ૨૫ વર્ષો ની મારી જિંદગી એક રોલર કોસ્ટર રાઈડ જેવી છે, જો તમે વાંચશો, તો ધીરે ધીરે સમજાશે. પ્રકરણ-૧ જન્મ અને એના પછી ના ૫ વરસ આમ તો પેલે થી જ એર કંડીશ્નર
