આ વાર્તા માં માનવજાતના સર્જન પછી ઈશ્વરે માનવને મફતમાં જીવન માટે જરૂરિયાતની તમામ વસ્તુઓ, જેમ કે હવા, પાણી અને અન્ન આપ્યા. પરંતુ સમય જતાં માનવજાત માત્ર મજા માણવામાં વ્યસ્ત થઈ ગઈ અને ઈશ્વરને આપેલા આ ભેટ માટે કદી આભાર માન્યો નથી. એક દિવસ, માનવોએ વિચાર્યું કે તેઓને કુદરતને મદદ કરવી જોઈએ, તેથી તેમણે એક સભાનું આયોજન કર્યું. તેમાં એક આગેવાન ઉઠીને કહ્યું કે, અમે ઈશ્વરને મદદ કરવા તત્પર છીએ, કારણ કે અમે વધુ સમય સુધી ન જિંદગીનો શ્રમ એકલા ભગવાનને મૂકી શકતા નથી. આગળની ચર્ચા પછી, તેઓ વૈકુંઠ (ઈશ્વરની જગ્યા) જવાનું નક્કી કરે છે. જ્યારે તેઓ ત્યાં પહોંચે છે, ત્યારે લક્ષ્મીજી અને ભગવાન વિષ્ણુ તેમને સ્વાગત કરે છે. માનવીઓએ ભગવાનને જણાવ્યું કે તેઓ હવે તેમને મદદ કરવા માંગે છે, પરંતુ ભગવાન વિષ્ણુ તેમને કહે છે કે તેઓને આનંદ માણવા દેવું જોઈએ, કારણ કે તેઓ પોતે તેમની જરૂરિયાત પૂરી કરવાનો સક્ષમ છે. આ રીતે, વાર્તા માનવજાતના મૂલ્યો, ઈશ્વર સાથેના સંબંધ અને સહકારની મહત્વતા વિશે સંકેત આપે છે.

રામભાઇ બી ભાદરકા દ્વારા ગુજરાતી મેગેઝિન

Writen by રામભાઇ બી ભાદરકા

Category મેગેઝિન