પ્રકરણ 17 - કાનજી વાઘેર માં, મંગલ પોતાના ભૂતકાળની યાદોમાં વિહવળ થઈ જાય છે, ખાસ કરીને ધાની સાથેના તેના સંબંધોને લઈને. તેઓ બાળપણથી સાથે રહ્યા છે, પરંતુ હવે તરુણાવસ્થામાં પ્રવેશ કરતાં, તેમના વચ્ચે શરમ અને મર્યાદા આવી ગઈ છે. મંગલ ધાનીને ચુપચાપ જોયા કરે છે, અને ધાની પણ શરમથી નીચું મોઢું કરે છે. એક દિવસ, મંગલ દરિયાકિનારે રમતો હોય ત્યારે કાનજી વાઘેર સાથે ભેટ થાય છે. કાનજી, જે એક દુખી પુરુષ છે, તેની પત્નીનું મૃત્યુ થયા પછી ઘણા સમય સુધી દુઃખમાં મગ્ન રહે છે. તે matrimonio ના એકાંતમાં જીવતો હોય છે અને દરિયામાં જ પોતાનું જીવન પસાર કરે છે. કાનજીના જીવનમાં કોઈ વિશેષ ઉદ્દેશ નથી, પરંતુ તે દરિયાના શાંતિમાં પોતાને મગ્ન કરે છે. કાનજીનું જીવન અને તેની દાઝણીનાં દુઃખ વિષેની વાતો મંગલને વધુ વિચારોમાં મુકતી છે, જે તેના પોતાના સંબંધો અને ભવિષ્ય અંગેના તેના વિચારોને પ્રેરણા આપે છે.

Ravindra Sitapara દ્વારા ગુજરાતી સાહસિક વાર્તા

Writen by Ravindra Sitapara

Category સાહસિક વાર્તા