આ વાર્તામાં લેખક નાનપણની યાદોને યાદ કરે છે, જયારે મોસમના વરસાદમાં કાગળની હોડી ચલાવવાની મઝા હતી. લેખકનું માનવું છે કે આજના યુગમાં ટેકનોલોજી અને સ્માર્ટફોનના વ્યસનમાં બાળકો એ નિસ્વાર્થ આનંદ અને મસ્તી ગુમાવી રહ્યા છે. તે કાગળની હોડીની ઉદાહરણ સાથે કહે છે કે કેવી રીતે આ આનંદની ક્ષણો આજે ખોવાઈ ગઈ છે. બીજી બાજુ, લેખક પોતાના ઇન્ટરવ્યૂના અનુભવને શેર કરે છે, જ્યાં કોલેજ પછી નોકરી મેળવવા માટેની કઠણાઈ અને બોન્ડની શરતો વિશે વિચાર કરે છે. તે પોતાના જીવનમાં ભણવામાં આવેલ વિષયો અને નોકરી શોધવાની બધી મુશ્કેલીઓ વિશે વિચારે છે, અને આ બધાને મળીને એક ચોક્કસ વિચાર પ્રગટ કરે છે કે જીવનમાં નાની-મોટી ખુશીઓ અને આનંદને ઓળખવું અને માણવું કેટલું મહત્વપૂર્ણ છે.
જિંદગી એક્સપ્રેસ
Foram Patel દ્વારા ગુજરાતી મેગેઝિન
વર્ણન
૧. કાગળની હોડી આવરે વરસાદ ઢેબરીયો વરસાદ , ઉની ઉની રોટલીને કારેલાનું શાક.. નાનપણમાં હું આ ગીત બહુ ગાતી. હજુ તો વાદળ જ ઘેરાયા હોય પણ આ કડીનું રટણ ચાલુ થઇ જાય. ગીત ગાતા જોઇને મમ્મી પૂછે પણ ખરા કે ચાલો તો આજે કારેલાનું શાક બનાવીએ ને !! ના રે ના , મમ્મી... એ તો ખાલી કહેવાનું હોય બાકી કારેલાનું શાક તો કઈ થોડું ખવાય ! કેટલું કડવું લાગે ! (પરંતુ આજે આ વાતને કી અવકાશનું સ્થાન નથી.) મસ્ત મજાની પછી નોટબુકમાંથી ચોરસ કાગળનો ટુકડો ફાડતા અને ધાબા ઉપર જતા. પછી જ્યાં ખાબોચિયું ભરેલું દેખાય એમાં હાથથી ધક્કો મારીને હોડીને
