આ વાર્તા માનવજીવનની જટિલતાને દર્શાવે છે, જ્યાં પ્રત્યેક જીવ સ્વસ્થ અને શાંતિપૂર્ણ જીવનની ઈચ્છા રાખે છે, પરંતુ સમય અને નસીબના કારણે ઘણીવાર એ શક્ય નથી. માનવને તેમના મૂળભૂત હકો અને સ્વાતંત્ર્યનો ઉપયોગ કરીને સુખપૂર્ણ જીવન જીવવાની તક મળે છે, પરંતુ માનવનું અભિમાન અને અહમ તેને પોતાના જ પ્રાણીઓ સામે દુશ્મન બનાવી દે છે. સમય સાથે માનવને એકબીજાની નજીક લાવવા છતાં, આંતરિક અંતર અને સ્પર્ધા વધ્યા છે. આ અભિમાન માનવને એકલા કરી દે છે અને સમાજમાં બદલાવ લાવે છે. આ કથામાં એક સસલા અને કાચબાની સ્પર્ધાનો ઉદાહરણ છે, જ્યાં સસલાને પોતાના પર વધુ વિશ્વાસ છે, પરંતુ અંતે કાચબો જ જીતી જાય છે. આ રીતે, વાર્તા દર્શાવે છે કે અભિમાન અને અહમ માનવજીવનમાં મહત્વપૂર્ણ ભૂમિકા ભજવે છે, જે તેનાથી વધુને વધુ દૂર લઈ જાય છે.
અભિમાન હંમેશા આસમાન તોડે છે
Badal Sevantibhai Panchal 
દ્વારા
ગુજરાતી મેગેઝિન
વર્ણન
પૃથ્વીનો દરેક જીવ સ્વસ્થ અને શાંતિપૂર્વકનું જીવન ઈચ્છે છે. આનંદ અને સુખના હિલોળે જીવન વિતાવવા માંગે છે. પણ બધું આપણું ધાર્યું ક્યાં થાય છે? સમય અને નસીબ જેટલું શક્તિશાળી કોણ છે ? આપણા સંવિધાનના મૂળભૂત હકો અને અધિકારો જેમ કે - વાણી સ્વાતંત્ર્ય, હરવા- ફરવાનું સ્વાતંત્ર્ય, રહેઠાણનું સ્વાતંત્ર્ય, પસંદગીનું સ્વાતંત્ર્ય એ દરેક જીવને આપવામાં આવેલા છે. જેમ જંગલી પ્રાણીઓને જંગલમાં, જળચર પ્રાણીઓને જળમાં એમ મનુષ્યને ધરતી પર સુખપૂર્વક જીવવું હોય છે. પોતે નિર્માણ કરેલી જીવસૃષ્ટિને કુટુંબ બનાવી એમની સાથે જીવન માણવું હોય છે. આપણા કવિઓ મુજબ માનવજીવન એટલે -'હરે, ફરે, ચરે, રતિ કરે, ગર્ભને ધરે, અવતરે, મરે ' ક્યાંય કશી