આ લેખમાં મહાભારતના એક પ્રકરણનું વર્ણન કરવામાં આવ્યું છે જ્યાં પાંડવોને 13 વર્ષનો વનવાસ અને અજ્ઞાતવાસ ભોગવવો પડે છે. તેમણે વનવાસ પૂર્ણ કર્યા પછી એકચક્રી નગરમાં બ્રાહ્મણ કુટુંબમાં રહેવાનું શરૂ કર્યું. પાંડવો ભિક્ષા દ્વારા જીવનયાપન કરતા હતા અને કુંતીને ભિક્ષા આપી તેમાંથી ભોજન બનાવતી. એક દિવસ કુંતીને જાણ થઈ કે નજીકના વિસ્તારમાં એક માનવભક્ષી રાક્ષસ બક રહે છે, któryનું ભોજન આપવું બ્રાહ્મણ પરિવાર પર ફરજ હતો. બ્રાહ્મણ અને તેનો પરિવાર આ પરિસ્થિતિમાં અત્યંત અશાંત હતા, અને દરેકએ બીજાના જીવન બચાવવા માટે પોતાનું જીવન આપવાની તૈયારી દર્શાવી. કુંતી, જે પાંડવોની માતા છે, બ્રાહ્મણને આશ્વાસન આપતી છે કે તેમને રાક્ષસ પાસે નહીં જવું જોઈએ અને તેમના પાંદરોને રાક્ષસનો સામનો કરવા માટે મોકલવા માટે તૈયાર છે. પરંતુ બ્રાહ્મણ આ વિચારને સ્વીકારવા માટે તૈયાર નથી, અને પોતાના જીવનની રક્ષા કરવા માટે બીજાના જીવને જોખમમાં મૂકવાનું તે નકારતો છે. આ પ્રકરણમાં પાંડવોના ધૈર્ય, કરુણાની ભાવના અને પરિસ્થિતિઓ સામે લડવાની ઇચ્છા દર્શાવવામાં આવી છે.

Vijay arvadia દ્વારા ગુજરાતી આધ્યાત્મિક વાર્તાઓ

Writen by Vijay arvadia

Category આધ્યાત્મિક વાર્તાઓ