ખેડાપુર ગામ સુંદરતા અને શાંતીનું જીવંત ચિત્ર હતું. ચારેય તરફ પ્રસરાયેલી હરિયાળી અને મધ્યમાં આવેલા પોળમાં ઊભેલું ઉર્મિલાનું ઘર માટીથી બનાવેલું અને પ્રાચીન આકર્ષણ ધરાવતું હતું. ઘરના દરવાજા પર હાથથી કોતરેલા શિલાલેખો, ચોખાવાળી બારીઓ અને ખૂણાખૂણેથી જોવા મળતો કુદરતી પ્રકાશ ગામની પરંપરા અને શોખલાવાનું દર્શન કરતો હતો. ઘરના પાસેથી વહેતું નાનું તળાવ અને તેની બહાર વધેલા પતળા વૃક્ષો મનને શાંતિ આપતા હતા.ગામ ત્યાના નદીઓ, ઘાટો અને મહાભારતના કાળમાં બનેલા મંદિરો માટે પ્રખ્યાત હતું. તે મંદિરોની પવિત્ર ધૂપ અને ...વધુ વાંચો

ગામના દરેક જણે માની લીધું હતું કે ઉર્મિલા એક દિવસ તેની મહેનત અને ખ્વાબોથી ગામનું ગૌરવ વધારશે. ઉર્મિલાના પિતા ગૌરવભેર કહેતા, "મારી દીકરી મારી યોગ્યતાને ઘણી ઉપર જશે." તેના આ શબ્દો માત્ર આશીર્વાદ ન હતા, પણ તેની યાત્રાના માટે આશાનો દીવો પણ હતા.જ્યારે ઉર્મિલા ગામ છોડી રહી હતી, ત્યારે ગામના લોકો વિદાય આપવા માટે દોરીની જેમ રસ્તાની બંને બાજુ ઉભા હતા. માતાએ લાલ સાડી પહેરી, આંખો ભીની કરીને પોતાના હાથે તૈયાર કરેલી પોટલીમાં પ્રેમથી ભરેલા કઠણાઈઓ હરાવવાના આશીર્વાદ મૂકી. પિતા કોઈ વાત ન કહી શક્યા, પણ તેમના ખેતરમાં કમાયેલા પૈસાથી કરેલી નાની તૈયારી તે તેના માટે અપ્રમેય પ્રેમનું પ્રતીક ...વધુ વાંચો