ક્રિષ્ના સખત હાંફી રહી હતી. આટલું બધું અને આટલી ઝડપથી એ જિંદગીમાં પહેલીવાર ભાગી હતી, બધું જ પેલા ગલુડીયાના પ્રતાપે! એનો શ્વાસ ખુબ ઝડપથી ચાલી રહ્યો હતો. એનું દીલ હજી જોરથી ધબકી રહ્યું હતુ. એના પગ એક ડગલું પણ આગળ વધ​વાની ના કહી રહ્યા હતા. એણે હ​વે દર​વાજાની બીજી બાજુ નજર કરી. એક સુંદર ત્રણ માળના ઘરની બહાર એ ઊભી હતી. એ જ્યાં ઊભી હતી ત્યાંથી વીસેક કદમની દૂરી પર એ ઘરનો લાકડાનો, પિતળના મોટા હાથાવાળો, દર​વાજો દેખાતો હતો. એ દર​વાજે ઉપરની તરફ એક નાનો ગોળો ચાલું હતો. એ ગોળાના પીળા પ્રકાશમાં ક્રિષ્નાએ જોયુ કે ઘરના અંદર જ​વાના બારણાની