આજે પોતાના ચહેરા પર જાણે સ્વરાના પ્રત્યાઘાત સાક્ષાત અનુભવાઈ રહ્યા હોય એમ એણે ત્રણેક પાણીની છાલકો મો પર મારી પણ, હજુય નિષાની આંખોમાં ડોકાતા સવાલો અને સ્વરાના વેદનામાં ભીંજાયેલા શબ્દો વારંવાર એને તડપાવી રહ્યા હતા. એ રાત્રે જેમતેમ પોતાનું કામ આટોપી લઈને પણ બિસ્તર પર પડખા ફેરવી ફેરવીને જ રાત વિતાવી હતી. નરમ બિસ્તર પર કંટાળેલ અનિકેતે લંબાવી તો દીધું પણ આંખોમાં ઊંઘ જરાય ડોકાતી ના હતી. એની આંખો સામે વારંવાર સ્વરાની બંને નીતરતી આંખો શાંત થવા દેતી જ ના હતી. વિચારોના વમળમાં ફસાઈને ભૂતકાળના એ દિવસો વાગોળવા મજબુર બની જતો હતો. બાજુમાં સુતેલી નિષા પણ બરફ પાસે કોઈ ભડકે બળતી આગની જેમ પ્રાયશ્ચિતની જ્વાળામાં એને ઓગાળી રહી હતી. Read And Review...