દોઢ-ડાહ્યાની દોઢ ડાયરી સંગીતકારને એકવાર ગળું ખંખેરવાની ઉપડવી જોઈએ. બહારની ચામડી હોય તો ખંજવાળી લેવાય, ગળું ખંજવાળવાથી કળ નહિ વળે..! ગાળામાં ભેરવાયેલો ભૂપાલી-ભૈરવ કે ભૈરવી જ્યાં સુધી બહાર કાઢે નહિ, ત્યાં સુધી ચિત્તનું ચોઘડિયું જ નહિ બદલાય. વાજા-પેટી પકડીને ખૂણા શોધવા જ પડે. મને પણ આજે 'દોઢ-ડાહ્યા' ને પાયે બેઠી છે. દોઢ-ડાહ્યો એટલે માનવ અવતારની છેલ્લી જાગીર..! ( ડાહ્યો-ગાંડો અને દોઢ-ડાહ્યો..!) આવાં ઢગાઓની કુંડળીમાં મોટી-મોટી ‘ઠોકવા’ ના યોગ વધારે હોય..! હસવાનું ગીરવે મુકીને ગોળા ગબડાવવામાં જ માહિર..! લેખકે આવાં લોકોનું ખોદકામ તો ઠીક, ખણખોદ પણ નહિ કરવી જોઈએ. યાર..લોકોને હસાવવા કંઈક તો જોઈએ ને..? હસાવવાનું કામ હાસ્ય લેખક નહિ કરે તો