નજર અટવાઈ જાય એવું ધુમ્મસ ચારેબાજુ છવાયેલું હતું. ભેજના લીધે વાતાવરણમાં થોડી ઠંડક હતી. શરીરે પરસેવો વળ્યો હતો.દોડવામાં કે ઉતાવળે ચાલવામાં બહારથી ઠંડી અને અંદરથી ઉકળાટ થતો હતો.પણ આ દરરોજનું હતું, ત્રણેય ઋતુમાં નિત્યક્રમ હતો.સવારનું આ નિર્મળ વાતાવરણ આહલાદક હતું તેથી પ્રકાશ કશું ગણકાર્યા વગર મોર્નિગવોક કરતો રહ્યો. ત્યાં મોબાઈલમાં ટહુકો થયો.નવાઇ લાગી.સવાર..સવાર વળી કોણ ટહુકી ઊઠ્યું ? લગભગ કોઈ સાથેનો એવો સંપર્ક, સંબંધ નથી કે આમ દિ’ઊગતામાં જ વાત કરે ! થોડા આશ્વર્ય અને થોડી ચીઢ સાથે મોબાઈલમાં જોયું. નંબર સાવ અજાણ્યો અને આઉટ કન્ટ્રીનો...